Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
Wprowadzeniedolektury
1.Słabąaktywnośćnauczycieli-praktykówwpoznawaniuwspółczesnejwiedzyna-
ukowejnarzeczrozwojuiedukacjidzieci.Niewielkiodsetekczynnychnauczycielisięgapo
noweopracowanianaukowe,ważnedlapraktycznychzagadnień,nielicznipotrafiąwskazać
współczesnychpedagogówedukacjidzieci.Toporażkarównieżuniwersyteckiegokształce-
nianauczycieli.Studenci,nauczycielewskazująnaopracowaniapseudonaukowe,praktycy-
styczne,poradnikiniewsparteżadnymibadaniamilubopisującymiwłasne,autorów,metody
wychowaniaswoichdzieci.Wspomniećtumożnatakieporadnikijaknp.A.ChuaBojowa
pieśńtygrysicy,M.DekkersaDziecko.Odpoczwarkidoczłowieka,S.SławińskiegoWychowa-
niedoposłuszeństwa,DomanówJaknauczyćmałedzieckoczytaniaczyostatnioopublikowa-
naT
.Terry’ego,Pasterzsercadziecka,wycofanejzobiegupoprotestachpsychologów
,alejak
wynikazanalizydoniesieńprasowych,posiadającawieluzwolennikówiodbiorców
.Mimo
narracjibudzącejuzasadnionewątpliwości,książkitesączytaneprzeznauczycieli,rodziców
iuznawaneprzeznichzawartościowedlawychowania.
Ponadtozbytwielubadanychprzezemniestudentówinauczycieligłosipo-
glądy,żeksiążkipedagogicznewprowadzajązamętwichpraktykę-sąbowiem
doświadczeniiwiedzą,jakorganizowaćwarunkiedukacjidziecka,zaśnapytanie
opodstawowekierunkizmianyspołecznejicywilizacyjnejniepotrafiąodpowie-
dzieć.Studenciwskazują,żegubiąsięwwielościinterpretacjizagadnieńedukacyj-
nychzawartychwliteraturze,dlategowolązestawygotowychpropozycji,przejmo-
wanychbezrozeznaniawkompetencjiichautorówipodstawachichzbudowania.
Wielunauczycieli-praktykówzatrzymałosięwgranicachwiedzynabytejpodczas
studiowania,operujądomniemaniami.Nieaktualizująwiedzy,wtymtakżepeda-
gogicznej,bowiemuważająjązazbędnądlapraktyki,sązbytpewnipoprawności
nwłasnegowarsztatupracy”
,coograniczapoważnieprowadzenieedukacjikuko-
niecznej,cywilizacyjnejzmianie,atakżedyskusjinadzmianącelowąikonieczną.
Studencifunkcjonująwznacznymrozproszeniuwiedzy,coniesprzyjastawa-
niusięnauczycielemrefleksyjnym.Zajęciametodycznekształtująwnichwarszta-
towość,odtwórczość,coniesprzyjazkoleidbałościowłasnyrozwój.Żetakjest,
przekonałymniewynikimoichbadańibadańH.Kwiatkowskiej.
Niechcękrzywdzićnauczycieliaktywnych,zainteresowanychrozwojemwłasnymwza-
wodzieuogólnionąopinią,wieluteżznichodmówiłowzięciaudziałuwbadaniach,
alezebranymateriałjestnatylemocny,żemogębudowaćnanimfundamentydialogu
zpotencjalnymiczytelniczkami.Jestemjednakgłębokoprzekonana,żepotrzebna
jestdebatawokółcałościideiedukacjidzieci,anietylkojejwarsztatowegoopisania.
Takądebatęproponujęprzezformętekstuiwybórzagadnieńwnimzawartych.
2.Nadmierniesątakżeubadanychprzekonaniaoaktualnościplanówlprogra-
mów,opracowanychprzezsiebiewprzeszłości,mimożentamtychdziecijużnie
ma”
.Takiepostawydowodząnieuzasadnionychprzekonańoniezmiennościczło-
