Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
alekoniecznadoomówienia.Jakpewniezauważyłyście,ostatnio
donaszejspołecznościprzybyłyosoby,którewyraźnieodnasodstają,
cowprowadzapewienzamęt.Jeślimambyćszczera,tosamaczujęsię
niezbytkomfortowo,gdyichnapotykam.Wichspojrzeniujestcoś
takiego…–Wzdrygnęłasię.
–Okimmówisz?–Laura,szczupłarudowłosadziewczynazerknęła
napaniąLee,rozkładającnakolanachposzewkęzdopołowy
wyhaftowanymkwiatowymwzorem.
–Mówięopięciuskośnookichbraciach,którzyprzeddwoma
miesiącamizostalizatrudnienidowyrębu–wyjaśniłaMable.
–Aaa,chodziciotychChińczyków–domyśliłasięMary,brunetka
odośćsurowychrysachtwarzy,naktórejrzadkogościłuśmiech.
Elizabethodrazuprzypomniałasobiegrupkęwysokich,posępnie
wyglądającychmężczyzn,którychwidokniewzbudziłwniejzaufania.
Pełnezaciętościspojrzeniawąskich,niecoskośnych,ciemnychoczu,
iwykrzywionewgrymasiepogardyustasprawiły,żeodpierwszej
chwili,gdytylkoichzobaczyła,niepoczuładonichsympatii.Ale
przecieżwidziałaichtylkoprzezmoment,gdystalinadziedzińcu
domu,czekającnarozmowęzRoderickiem.Niezamieniłaznimiani
jednegosłowa,jejodczuciebyłowięcczystosubiektywneiniemiało
żadnegouzasadnienia.Minęłaich,zmierzającwstronęstajni,
aponieważprzywykładotego,abydobrzetraktowaćosoby,które
przybywałydoElizabethtown,czytopoto,abysięosiedlić,czynająć
dopracy,obdarzyłaczekającychnaRobillardamężczyznprzyjaznym
uśmiechem,próbującwtensposóbdaćznać,żesątumilewidziani.
Jednakoninieodwzajemniliuśmiechu.Popatrzylizpogardą,jakbysię
niąbrzydzili.Wzdrygnęłasięiprzyspieszyłakroku,leczmimo
iższybkozniknęłazarogiembudynku,ciąglemiaławrażenie,
żepatrzązanią.Możedziwnietozabrzmi,alezlękłasiętych
nieznajomych,taksamomocno,jakkiedyśDuncana.
–Możeczująsięwśródnasniepewnie,bonieznająjęzyka?
–zasugerowałaLaura,zabierającsięzadalszewyszywanie.Igła
zręczniemigaławjejdłoni,zwprawądokończajączaczętywzór.
–Noraczejżółtkinieznająludzkiejmowy–zachichotała
niewysoka,rumianablondynka,zczułościągładzącsiępociążowym
brzuszku.–Bliżejimdozwierząt…
–Wstydźsię,Anabel.Niewolnonaśmiewaćsięzbliźnich
–zauważyłaznaganąwgłosieElizabeth.Mimoiżodczuwała
nieuzasadnionylękprzedprzybyszami,niemogłaniestanąćwich
obronie,gdybyliobrażani.–Każdyzasługujenaszacunek,nieważne,
