Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
ARTURŻYWIOŁEK
Przezcałetozgromadzeniebiegłagranicasacrumiprofanum,granica
dzielącadwaświaty,októrychniktnicjasnegoniepotrafipowiedziećpoza
tym,żejedenjesttym,czymdruginiejest,inaodwrót.Gdyjedenklęczał,
drugiobokczytałgazetę.Granicatabiegłaprzezposzczególneumysły
iserca,dzielącwieluznasnadwieosoby,zktórychjednajużklęczała,
adrugajeszczeczytałagazetę23.
Otoobraztworzącejsięjednościwnprzestrzenipodkażdymwzglę-
demskłóconej”.Równieżdoświadczenieczasukonstytuujesacrumin
statunascendi:
Ponaddwiegodzinymieliśmyczekaćnarozpoczęciemszy.Dwie
godzinyodzamknięciawejśćnaplac!Masaczasu,któryrównieżbył
jeszczeczasemzwyczajnymiwlókłsięjakczaszwyczajny24.
Przemilczeniewprzywołanymtekścieczasusakralnegozawiera
ważnąsugestię:sakralnośćczasu(iprzestrzeni)rodzisiętak,jakby
stanowiłarepetycjęfiguryWcielenia,zstępującwmaterięziemską,
dychotomizującjąnasferęświętąiświecką,anastępniejąjednocząc.
Otowskrócieteologiawspólnotynzbudowana”nacudzieWcielenia.
DramatowegoWcieleniaijednoczenianiejestjednakprocesemcią-
głym.Dychotomia(rozbicie)czasoprzestrzenidzielirównieżetyczną
kategorięprawdy,wyłaniajączniejcieńkłamstwa,fałszywejświado-
mościoraziluzjiświętości.ZnamiennydlaesejuPapieżiludjestopis
pewnegowysiłkujednoczeniatłumupoprzezpoezję.Iznów,jak
wuprzednioopisanychdoświadczeniachpodziału,pęknięcia,rozbicia
chronotopiiietykinaopozycyjnebiegunysacrumiprofanum,pisze
AndrzejKijowskioparadoksalnymzwiązkupięknaifałszu,prawdy
ijejmrocznejnegacji:
Poezjanaszychwieszczównigdyniemiałatakwielkiegoaudytorium
itakpięknejokazji.Nigdyteżniebyłagorzejsłuchanaifałszywiejnie
brzmiała25.
23Tamże,s.22-23.
24Tamże,s.23.
25Tamże,s.22-23.
