Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Zaczteryminutybędziemynadbiegunem.Zeszliśmytrochęzaszybkowczasietego
tańca.Nanastępnejorbiciemożemyjużbyćzanisko.Popatrzciewdół.Tutajbędziemy
lądować.Andrzeju,sprawdziłeśwyrzutnie?
–Wszystkogotowe.
–Uwaga–będępodawałczas.
Pottonwpatrzyłsięwróżowyprostokątzbokuekranu,wktórymwidniałmodel
planety.Dokołaspłaszczonejkulinawijałysięczarnyminiteczkamikolejneorbitydrogi,
przemierzanejprzezichstatek.
Wmomencie,kiedywirującypowolimodelglobudotknąłbiałymbiegunem
skrzyżowanychwśrodkupolawspółrzędnych,Piotrzacząłliczyć:
–Siedem,
–sześć,
–pięć,
–cztery,
–trzy…
WtedywłaśniePottonszarpnąłczerwonągałkęregulacjiciągusilnikówhamujących.
Ekranpojaśniał,zniknęłypasmapłomienibuchającychdotychczaszczołowychdysz.Statek,
jakgdybypozbawionynagleciężaru,uniósłsięlekko,nieznaczniezmieniającorbitę.
–jeden,
–zero,
–start!
Wkabinierozległosiękrótkie,głębokiewestchnienie,taktousłyszeli.Przezgłówny
ekranprzemknęłabłękitnasmuga.Kopernik–takąnazwęnosiłarakietanaśnieżnobiałym,
helokoksowymdziobie–wystrzeliłstacjonarnegosatelitękomunikacyjnego.Zawieszonyna
wysokościstukilometrównadbaząmiałimzapewnićnieprzerwanąłącznośćtelewizyjnąze
stacjaminaorbicieokołoziemskiej.Programbadańbyłwprawdzieobliczonynapełnięlata,
ponieważjednakjedenrokmarsjańskimasiedemsetdni,ichpołożeniewzględemZiemi
musiałozmienićsięwtymokresietakznacznie,żebezpośredniepołączeniezestacjami
macierzystymibyłoby,jeślinieniemożliwe,towkażdymraziebardzoutrudnione.
Piotrodepchnąłponownieczerwonąrączkęisilnikihamującepodjęłyprzerwanąpracę.
Operacjaniebyłaprosta–wczasiewystrzeliwaniasondisatelitównamałejwysokości
trzebawyłączaćautomatykontrolneukładunawigacyjnego,termostatyisilnikihamujące.
Gazywyrzucanezdyszdziobowychmogłybyzniekształcićorbitęsatelity.Zkoleiniemożna
byłotakbliskopowierzchniplanetystopowaćgeneratorówhamujących,niewyłączywszy
przedtembezpieczników,rakietaprzedzierałasięprzezgąszczcząstekiautomatysame
blokowaływyłącznikukładuhamującego.
Manewrprzebiegłpomyślnie.Wciągudwóchsekundwidzielijeszczewbocznym
wizjerzeoddalającysiępłomieńdopalaczysterującychsatelity,potemminęlibiegunilecieli
dalejnadpółkuląwschodnią,woślepiającymblaskusłońca.
Piotrspojrzałnazegarek.
–Zatrzygodzinylądujemy–powiedział–przygotujciesiędotransmisji.
Codziennieodsześciudni,toznaczyoddniastartu,ośrodektelewizyjnyAgencji
AstronautycznejNarodówZjednoczonychprzeprowadzałbezpośrednietransmisjezkabiny
Kopernikawprogramachcałejpółkuliwschodniej.Mieszkańcydrugiejpółkuli,pogrążeni
wtedyweśnie,moglioglądaćretransmisjetychprogramówwdowolnejporzednia,dzięki
sieciodbiorników,połączonychsystememzwrotnymzautomatycznąstacjązapisów
krystalicznych,centralnejziemskiejagencjiinformacyjnej.
4
