Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Czegoodemniechcesz?Mamcizapłacić?–wypaliła.
Chłopak,wswoistympodziwiedlajejbuty,parsknął
gorzkimśmiechem.
–Myślisz,żetowystarczy?
–Aczegobyśchciał?Możemamklęknąćibićczołem
oziemię?–odpyskowałatwardoNina,alewśrodkuserce
jejpękało,takzewstydu,jakiżalu,żemusiałotrafić
właśnienaniego.
–Widzę,żejesteśzsiebiedumna.
–Acomiałamzrobić?MusiałamjakośpomócKarolinie
–wyrzuciłazsiebie.
–Niewiem,coonazrobiła,iniechcęwiedzieć
–odpowiedziałzniechęcią.–Alegdybyściemiały
chociażbykrztynęwstydu,mogłybyścieudawać,żetojej
ukradzionoklucz,albowymyślićinnąhistoryjkę.
–Gdybywyszło,żetojejwina,byłabyskończona
–broniłasięNina,zcorazwiększymtrudemukrywając
swojerozgoryczenie.–Niekażdyjesttakągwiazdąjakty.
Pozatymniestaćjejnato,żebyoddaćtepieniądze.
–Niemamochotysłuchaćtwoichtłumaczeń
–odparowałDawid,byćmożezobawy,żepokilku
kolejnychzdaniachmógłbyjejwybaczyć.–Niechcęmieć
zwamiwięcejdoczynienia,aniztobą,aniztwoją
koleżanką.Rozumiesz?–zakończyłgniewnie.
–Spokojnagłowa,myteżnicodciebieniechcemy
–warknęłaNina.–Wogólemałoktomaochotęsięztobą
zadawać.Wieszotym?–rozpędziłasię.–Wszyscy
szczerządociebiezęby,alejaktylkopokażeszimplecy,
zaczynająplotkować.Mówią,żejesteścwanymdraniem
ilizusem,któryprzejmujesiętylkokarierą.Myślisz,
żeco?Żewszystkokręcisięwokółciebie?Nibydlaczego
