Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ZtrzechróżnychformmyślowegoobcowaniazWitkiewiczem
rozmowabyłastosunkowonajbardziejinstruktywna.Onsam
teżwydawałsięwtych»rozmowachistotnych«bardziejskon-
centrowanyibardziejdociekliwiedocierającydokwestiiniż
przypisaniu[ł].Umiałbyćbezinteresownywrozmowieści-
ślenaukowej.[ł]umiałzapominaćosobieiróżnychludzkich
względachioddawałsięcałkiemtoczącejsiękwestiiteore-
tycznej[ł](KP173).
AutorNienasyceniaprzezcałeżyciechciałprowadzićmądre,
uczciwedialogiotym,conajistotniejsze-osztuceifilozofii.
RozmowytemiałyprowadzićdoPrawdy.Niejednokrotnie
nieusatysfakcjonowanyjakościąpublicznejdyskusjikreśliłjej
idealnyobrazlubwskazywałpopełnianeprzezuczestników,
częstokardynalne,błędy.Pognębionybrakiempoważnych
rozmówców-prowokował,imienniewskazywałtych,którzy
unikalidyskusyjnegostarcia.
Prowadzoneprzezniegorozmowyprzybierałyróżnefor-
my:nietylkobezpośredniejwymianypoglądów,lecztakże
krytyk,filozoficznychiprywatno-filozoficznychlistów(po-
wstałnawetfilozoficznydwugłos-zJanemLeszczyńskim),
tzw.krytykmarginesowych.WPrzedmowiedoNienasycenia
uznałvideeiichwalkę”zazasadniczyelementstrukturypowie-
ści.Wpowieściachidramatachniejednokrotnieodnosiłsiędo
poglądówniefikcyjnychtwórców.Wykreowałrównieżsceny
wielkichfilozoficznychdysputnakartachPożegnaniajesieni
iNienasycenia.Witkacyodpowiadałkomentującymjegodoko-
nanianałamachprasy.Konsekwencjamitakichdziałańbyły
niekiedyinspirującestarcia,częściejzaśsytuacje,przedktó-
rymiprzestrzegałkilkadziesiątlatwcześniejSchopenhauer:
vNiedyskutowaćzpierwszymlepszym,lecztylkoztakimi,
którychznamyioktórychwiemy,żemajądośćrozumu,by
Etykarozmowy„Ogólnawalkawszystkichzewszystkimi”
24
