Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Ojciecwstałodstołu,objąłzmieszanądziewczynę
ramieniem,odrywającjątymsamymodmatki,
ipoprowadziłnajejmiejsce.
–TopaństwoJaworscy,KsaweryiElżbieta
–kontynuowałaprezentacjęniezrażonamatka.–Atoich
syn,Marcin.
–Miłomipaństwapoznać.
ZadziałałapamięćmięśniowaiLilkaukłoniłasię
zwystudiowanymgestemdłoni.Gdybyładzieckiem,
częstomusiałaprzedgośćmiwykazywaćsię
nienagannymimanieramiprostoześredniowiecznych
królewskichdworów.
Zaczerwieniłasięiopadłanakrzesło.Ojciecpoklepał
jąlekkoporamieniu,dodająctymsamymotuchy.
–MarcinwrazzKsawerymprowadząświetnygabinet
dentystycznyweWrocławiu,zaledwiedwaosiedla
odciebie,kochanie–zaszczebiotałamatka,wskazując
Marcinowimiejsceobokzmieszanejcórki.
Mężczyznakiwnąłuprzejmiegłowąiprzysunąłsię
dostołu.
–Toekstra–mruknęłaLiliana,niewiedząc,
copowiedzieć.
–Powinnaśbraćprzykładztegomłodegoczłowieka!
–ciągnęłamatka.–Samaniemogęsiędoczekać,
ażLilianarozpoczniezemnąpracęwmoimgabinecie
–wyjaśniłareszciegości.–Niewiem,czemutaksię
ociąga!
–Dziecimusząsięwyszumieć.–Ksaweryuśmiechnął
sięłagodnie.
–Wiesz,Lilianko,żeElamalujeobrazy?Itojakie!Cudo,
poprostucudo!–Matkaklasnęławdłonie.–Istnedzieła
sztuki.
–Dajspokój,Irena.–Elamachnęłarękązażenowana.
–Ot,takietampejzażyki.Żadnazemnieartystka,zwykłe
hobby–wyjaśniła,kierującswojesłowadoLiliany.
