Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wsiadłemwpociągipojechałemdalej.DoRawyRuskiej
byłoniedaleko,dotarłemdodomurano.Radośćrodziców
byłaogromna.Oczywiścienikomunieopowiadaliśmy
omoichprzygodach.Ojciecpostanowił„usunąćmnie
zwidoku”iodrazuzałatwiłmipracępraktykanta
wmajątkuHujcze,leżącym12kmodRawyRuskiej.
Wcieniuukraińskichnoży
Polskiegowłaścicielamajątkuoczywiścieniebyło
wspominaZygmuntMogiła-Lisowski.Zarównonim,
jakidwomasąsiednimizarządzałNiemiec,awłaściwie
Łotysz.ByłżonatyzRosjanką,którąnazywaliśmy
„Milinką”,bardzozaprzyjaźnionązmojąmatką.Mieszkali
unaswdomuwRawieRuskiej,awmajątkumieliswoje
mieszkanie.Jaotrzymałempokójnapierwszympiętrze
wpałacuhrabiegoRonikera.Byłatoprawdopodobnie
dawnagarderoba,gdyżcałąjednąścianęzajmowaładuża
rozsuwanaszafa.Spałemnarozkładanymłóżku.
CodziennienadranemstróżZabawskistukałwokno
tyczkąodfasoli,budzącmnie,żebymszedłdoudoju.
Niemcymniespecjalnienieszukali.
Wróciłonatomiastinnezagrożenienacjonaliści
ukraińscy.Byłrok1943,najtragiczniejszydlaWołynia,
kiedytomordowaliPolakównatakąskalę,żemówisię
dziśoludobójstwie.Pamiętam,żechodzilipodoknami
iśpiewalipiosenki,którychtreśćuświadamiałanam,
conasczeka.Którejśnocyocknąłemsięizobaczyłem
wpokojubabcięRodziewiczową.Podeszładomnie,
pokiwałagłowąipowiedziała:„Synuś,niemożesztutaj
spać,bojutroprzyjdąUkraińcyicięzamordują.Idźspać
doMikołajaMuzyki”.
Wtymmomenciecośuderzyłowszybę.Zerwałemsię
złóżka,szybkoubrałemizbiegłemnadół.StróżZabawski