Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Nato,cometaforycznieuznałamzawspółczesnąscholamortispozwalającą
namsięprzygotowaćdotowarzyszeniaosobomskonfrontowanymześmier-
cią,składasięzaskakującowielezjawiskzbardzoróżnychobszarów.Zostały
oneprzedstawionewkolejnychrozdziałach.Każdyznichodpowiadaodrębnej
perspektywiepoznawczejdotyczącej:
-konfrontacjiześmierciąjakodoświadczeniaedukacyjnego;
-śmiercitraktowanejjakonauczycielka;
-uczeniasięreagowanianaśmierć;
-nauczycieliumierania;
-lekcjidlanaswszystkich(upowszechnieniankomunikacjisensytywnej”-
odrębnegorodzajukomunikowaniainterpersonalnegowsytuacjachtrud-
nych,drażliwych,tragicznych);
-postrzeganiadoświadczeniacierpieniajakopotencjałuiwezwaniadodzia-
łańprospołecznych,utrwaleniapostawynśmiercipodzielanej”2-gotowości
douczeniasiętego,byuwzględniaćispełniaćindywidualneżyczeniaumie-
rającychorazżałobników,towarzyszeniaimidzieleniaznimidoświadcze-
nia-częstodługotrwałego-chorobyiumierania.
Koncepcjeprzedstawionewniniejszejpracyopartesąnaobserwacjach
iprzemyśleniachwznacznejczęścipopartychbadaniamiempirycznymioraz
natekstowejanaliziezawartości.
Konceptualnypunktwyjściastanowiłowłasnedoświadczeniekonfrontacji
ześmierciądomagającesięnadaniamusensu:zrozumienia,opanowaniaiwy-
korzystania.Tenbiograficznyimperatywzadecydowałoprzyjęciuautoetno-
graficznejstrategiibadawczej.
Rozdziałpierwszyopisuje,cozłożyłosięna15-letniąpodróżautoetnogra-
ficzną-wyjątkowośćmetody,etapy,obszary,miejscaiaktywnościbadawcze
orazdylematywymagającerozstrzygnięć.
Wrozdzialedrugimznalazłysię:omówieniemiejsca,jakiefenomen
śmiercizajmujewkulturze,ipropozycjauznania,żenanaszychoczachwy-
łaniasięnowakulturowoepokaspołecznegoreagowanianaśmierć-epoka
zaangażowaniawspełnianieindywidualnejwoliumierającychiżałobników.
Niepowierzamyjużumieranianaszychbliskichwyłącznieekspertom-szu-
kamywprzestrzenispołecznejmiejsctanatoedukacji,byśmysamitakimi
ekspertamimoglizostać;staramysięnauczyćtego,jaktowarzyszyćumierają-
cymnazasadachprzeznichokreślonych,wsłuchującsięwichindywidualne
2Terminnśmierćpodzielana”zostałprzezemniesformułowanyistosowanypierwotnie
wjęzykuangielskimjakosharingdeath.Nieznalazłamodpowiednikapolskiegolepiejbrzmią-
cego,alezachowującegoideę,znaczeniepodstawoweaktu.WielkisłownikjęzykapolskiegoPAN
podred.PiotraŻmigrodzkiegopodaje:npodzielać-wzwiązkuzokreślonąsytuacjączućlub
myślećtosamo,coinnaosoba(książkowe)”
,aSłownikjęzykapolskiegoPWN-nrozdaćcoś
międzypewnąliczbęosób”inprzeżyćcośwspólniezkimś”
.Zob.https:llwsjp.pllhaslolpod-
gladl10672lpodzielac,https:llsjp.pwn.pllsjpl;2503054.
8
