Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
30
BeataAfeltowicz
LeksemwypadwznaczeniuKkrótkotrwałewyjścielubwyjazddokądś’USJP
IV642tokolejnyprzykładwspółczesnegozjawiskajęzykowo-stylistycznego,na
którezwróciłuwagęJanMiodek,amianowiciepotocyzacjancodziennychza-
chowańkomunikacyjnychmłodychużytkownikówpolszczyzny,corazwyraźniej
wręczlansowanaprzezmediaztelewizjąnaczele(modanaluz,bycienaluzie)”36.
6.AUTOIDENTYFIKACJANADAWCÓW
Zakończenieżyczeńtozwyczajowowłasnoręcznypodpis.Wtekstachżyczeń
publikowanychwprasiezastępujegookreślenienadawcy,tj.podaniestopnia
pokrewieństwazadresatemlubzawarcieelementówproprialnychłatwychdo
identyfikacjidlaodbiorcy.Trzebatakżezaznaczyć,żejedenprzykładniezawie-
rałwogóleelementówidentyfikacyjnych,wówczastakieżyczeniamająnastępu-
jącąformę:
KochanemudziadkowiJózkowizGryfinażyczęWszystkiegoNajlepszego
Najczęściejjednakautorzyżyczeńskładalipodpisy.Poduwagęwziętoele-
mentyapelatywnesystemujęzykowegonazywającewnuczęta.Łączniewtejfunk-
cjiwystąpiło13różnychleksemów(rzeczownikowychizaimkowych):
1)pojedynczynadawca–wnuklubwnuczka:
–wnuczka(10użyć),
–wnuk(7),
–wnuczek(7),
–wnusio(3),
–wnukwdrodze(1),
–ja(1);
2)formypluralne:
–wnuczęta(5),
–wnukowie(3),
–wnuki(3),
–wnuczki(1);
3)pojedynczynadawca–prawnuk:
–prawnuczę(2),
–prawnukwdrodze(2),
–prawnuk(1).
Najczęściejżyczeniaswojejbabciidziadkowiskładaławnuczka,pojedynczo
lubzinnymiwnuczkami,takżezosobamizrodziny.Ichidentyfikacjamogłaprzy-
bieraćnastępująceformy:
36J.Miodek,Polszczyznaróżnychpokoleń...,s.368.
