Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.1.Umiędzynarodowieniewspółpracypolicjikryminalnych
23
OdrodzonaMKPKzainaugurowaładziałalność3czerwca1946r.podczas15.Zgro-
madzeniaOgólnegotejorganizacji,obradującegowPałacuSprawiedliwościwBrukse-
li.DziałalnośćKomisjiniecieszyłasięjednakuznaniemmiędzynarodowymzracjipo-
działówideologicznychigeopolitycznych(doBrukseliniezaproszonoprzedstawicieli
EuropyWschodniej,Bałkanów,HiszpaniiiWłoch),niskiejaktywnościpaństwczłon-
kowskich,pogarszającegosięklimatumiędzynarodowego,walkiwywiadów,atakże
oskarżeńozdominowaniewładzorganizacjiprzezbyłychnazistów32.
W1956r.MKPKzostałaprzekształconawMiędzynarodowąOrganizacjęPolicji
Kryminalnej(MOPK)–InterpolzsiedzibąweFrancji.CeleInterpolu,ujętewart.2
statutuMOPK,obejmowałyzapewnienieipromowaniejaknajszerszejwzajemnejpo-
mocymiędzywładzamipolicjikryminalnychorazustanowienieirozwijanieinstytucji
mogącychskutecznieuczestniczyćwprzeciwdziałaniuizwalczaniuzwykłychprze-
stępstwkryminalnych.Art.3statutunakładałnaInterpolścisłyzakaz„podejmowania
jakiejkolwiekinterwencjilubdziałańwsprawachocharakterzepolitycznym,wojsko-
wym,religijnymlubrasowym”33.
WpraktycegłównymcelemInterpolubyłoorganizowanieikoordynowanie
współpracymiędzypolicjamikryminalnymipaństwczłonkowskichwceluskuteczne-
gozwalczaniaprzestępczościmiędzynarodowejprzyużyciuglobalnegosystemuwy-
mianyinformacji,atakżepoprzezkrzewieniespecjalistycznejwiedzyiumiejętności
skutecznegozwalczaniagroźnejprzestępczościmiędzynarodowejorazgromadzenie
bazydanychonajgroźniejszychprzestępcachmiędzynarodowych34.
Reformamiędzynarodowejwspółpracypolicjikryminalnychniemogłaprzesłonić
faktu,iżwspółpracaoperacyjnaformacjipolicyjnych,pojawiającasięwwąskimzakre-
sierównieżwwymiarzetransgranicznym,wpraktycebyłaograniczona.Wprawdzie
wewspółpracymiędzyBelgiąiFrancją,BelgiąiHolandiączyBelgiąiLuksembur-
giem,wprowadzonoelementytransgranicznegopościguwszczególnychsytuacjach.
Wprzypadkupościguzagroźnymprzestępcąfunkcjonariuszemogliwymieniaćokre-
śloneinformacje,apouzyskaniuuprzedniejzgodymielimożliwośćkontynuowania
pościgunaterytoriumpaństwapartnerskiegoorazzwracaniasiędolokalnejpolicji
wmiejscupościguouruchomienieodpowiednichprocedurizatrzymanieosobyściga-
nej.Jednakprzypadkipodjęciaiprowadzeniapościgutransgranicznegomiałycharak-
terczystoincydentalny.
Specyficznymrozwiązaniemprzewidującyminterwencjetransgranicznebyły
patrolesiłpolicyjnychlubżandarmeriinaterytoriumRepublikiFederalnejNiemiec
wzwiązkuzestacjonowaniemobcychwojsknaterytoriumtegopaństwa.Zgodnie
zart.20umowydodatkowejdoporozumieniawielostronnegoostatusiesiłzbrojnych
op.cit.,s.116–117;M.Anderson,op.cit.,s.41;F.Bresler,op.cit.,s.53–63;M.Deflem,TheLogicofNa-
zification:TheCaseoftheInternationalCriminalPoliceCommission(,Interpol’),InternationalJournalof
ComparativeSociology,2002,43(1),s.27–30.
32Szczegółowootym:T.Meldal-Johnsen,V.Young,TheInterpolConnection:AnInquiryIntothe
InternationalCriminalPoliceOrganization,NewYork1979;F.Bresler,op.cit.,s.153–154;M.Deflem,
TheLogicofNazification…,op.cit.,s.32–36.
33ICPO-InterpolConstitutionandGeneralRegulations,http://www.interpol.int/Public/ICPO/Legal-
Materials/constitution/constitutionGenReg/constitution.asp.
34J.Dajczman,op.cit.,s.60–62;M.Barnett,L.Coleman,op.cit.,s.607–609;R.Maroto,Interpol,
w:TreatyEnforcementandInternationalCooperationinCriminalMatters,red.R.YepesEnriquez,L.To-
bassi,TheHague2002,s.280–284.
