Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niejest,totakbyćpowinno–przyczymniechodzi
tuwyłącznieoklamrękompozycyjną.
Otojaksięsprawymająijakjeterazwidzę:życie
jestseriąupadków,upadkówszokujących
ioszałamiających.Jeślispodziewamysię,żetkwi
wtympodstęp–amamytendencję,byuważać,
żezawszejakiśbyćmusi–tomożelepiejpoprostu
zapamiętać,żeupadekniezawszejestczymśzłym.
Podobniejakśmierć.Samobójstwo?Możeiononie
zawszejestczymśzłym.Ajeślijestinaczej,jeślijest
onodefinitywniezłe,tomożeniezawszetyponosisz
zaniewinę.Cośstraciłeś,odpuszczasz,gdytocoś
ulatuje,imożezyskaszcośinnego.Amożenie,jeśli
jednakpozwolisztemuodejść,pożegnaszsię,
zaakceptujeszciężar,któryzłożononatwoichbarkach,
byćmożełatwiejbędzieciwtedypatrzeć,jaktocoś
ulatuje.
Moimobecnympragnieniem,czasemwręcz
przemożnym,jestposiadanieskrawkaziemi.Akrczy
dwa,trochęgrządekfasoli.Pastwisko,parędrzew
iwidoknarzekę.Niewielkidom,dookołaktóregobędą
biegaćmojedzieci.Stałość,twardygruntpodnogami,
coś,copowstrzymamnieprzedutonięciem.Świeże
powietrze,świeżażywność,mięsoiwoda.Rodzina,
ziemia,błotkoiwszystkiemałecudaiutrapienia,które
niesiezesobążycie,witającemnieudrzwidomu.Mieć
dom.
Ostateczniewszystkoulegazanikowi,najczęściejnie
czekającażtakdługo.Schyłekprzychodzikażdej
jesieni.Prędzejczypóźniejodejdzieteżtwojapróżność
iodkryjeszwówczaszarównowłasnemiejscewcyklu,
jakito,żeniedasięgozatrzymać.Agdysięrozpada,
opuściszramionaizajmieszsięwłasnąznikomością.
Ostateczniewszystkoulegazanikowi.Niejest
totwojawina,takpoprostujest.Takjestdobrze.
