Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CZĘŚĆ1
KLINICZNEKONCEPCJE
ZABURZEŃOSOBOWOŚCI
PARADYGMATYPSYCHIATRII
WspółczesnyfizykamerykańskiKuhn(1968)wprowadziłdofilozofii
naukifundamentalnepojęcieparadygmatuikoncepcjęrewolucjinauko-
wych,czymprzyczyniłsiębezwątpieniadozaostrzeniaistniejącychjuż
dysputisporówmetodologicznych,teoriopoznawczychinaukoznawczych.
Trudnoozwięzłądefinicjęparadygmatunauki,zwłaszczażesamautor
używategopojęciaconajmniejw22różnychznaczeniach(por.Wulff
iin.,1993).Zwyklerozumiesięgojakotermin,któregozakresobejmuje
towszystko,coprzedstawicieledanejdyscyplinynaukowejuznajązaoczy-
wiste.Paradygmattworzywięcniejakostrukturę(inaczej:zbiórprzesłanek
myślenianaukowego),wobrębiektórejporuszająsięuczeniszukający
rozwiązaniaokreślonychproblemówbadawczych.
Paradygmatnaukizawieratakiezasadniczeelementy,jakdefinicje
najbardziejpodstawowychpojęć(np.wpsychiatrii:zdrowiepsychiczne
ichorobapsychiczna,normalnośćinienormalność),graniceobszarupra-
womocnychbadań(tj.oddzielająceproblemypsychiatryczneodproble-
mówinnychnauk),główneteorie(np.modelezaburzeńpsychicznych),
metodybadańiwartościuznawaneprzezludzinauki(np.zasadyetyki
lekarskiej).Wymienionekomponentyparadygmatutworzątzw.wiedzęuta-
joną(Polanyi,1958)społecznościnaukowej,swoistądladanejspecjalno-
ści,azawartąwtreścipodręcznikówiartykułówdrukowanychnałamach
czasopismfachowych.Szczególnieważnesątepublikowanewcześniej
doniesienianaukowe,któresłużąpóźniejjakomodeledodalszychbadań.
Kuhn(1970)niezachęcałludzinaukidownikliwejanalizyparadyg-
matówuprawianejprzeznichdyscypliny,gdyżsądził,żewtymwzględzie
niepodobnaosiągnąćjakiejkolwiekzgodności,awszelkiepróbyjejuzyska-
niaprowadząjedyniedonciągłejigłębokiejfrustracji”(s.44).Niepomoże
11
