Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Kiedyprzyniósłjądodomu,miałokazjęsięjejprzyjrzeć.
Drobna,smukła,poobcieranawłaściwienacałymciele.
Miałagładką,jasnąskóręizadbanedłonie,mimoziemi
zapaznokciami.Zauważyłnawetmalutkipieprzyk,tuż
przynadgarstku,naktórymnosiłasrebrnyzegarek.Też
gowyczyścił.
Agata–takmiałanaimiętaprzestraszona,krucha
dziewczyna.
Gdyobmywałjązbruduikrwi,dłoniecorusz
wplątywałymusięwjejgęsteczarneloki,tak
niepasującedozielonychoczu.
Niepowinnabyćruda?
Przyjrzałjejsięuważnieiszybkoodpędziłodsiebiete
wizje.
–Pij–burknął.–Lekarzdojedzienajprędzejzatrzydni.
Burzaśnieżna.
Potychsłowachwyszedłipospieszniezamknąłdrzwi,
zostawiającjąjeszczebardziejzdezorientowaną,niż
zastał.
–Cotobyło?–wyszeptała.
Takrótkawizytaobcegoczłowiekawnieznanym
miejscujużcałkowiciewytrąciłajązrównowagi.
Dziewczynaprzesunęłasięostrożnienaskrajłóżka,jakby
siębała,żeszelestpościeliobudzijakieśzłeduchy
czającesięwkącie.Powąchałazawartośćkubka.
Śmierdzijaktrawa,alechybaniepróbowałbymnie
otruć,skoromnietuprzyniósł,umyłiprzebrał?
Wtejsamejchwilipoczułafalęgorąca,azarazponiej
zimnydreszczwzdłużkręgosłupa.Uzmysłowiłasobie,
żetenwielkoludwidziałjąnago,żejąrozebrałidotykał.
Jakietomaznaczenie,przecieżcięniezna…sama
