Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wghetcie,ostatniąakcjęlikwidacyjną.Jabyłambezpieczna,leczcała
mojaRodzinapadłaofiarąakcji.Niezabranoichjednakodrazu,lecz
pozwolonowrócićdodomu.Opowiedzielimi,żekażdyznichdostał
strzałwserce,leczśmierćnastąpidopieropokilkudniach.Oniemiałam
zprzerażenia.Widziałamichprzecieżwszystkichżywychprzedsobą
iniemogłamuwierzyćwhistorięokulachwichsercach.«Możesię
tylkoWamwydaje,możetohalucynacja»–szeptałamomdlałym
głosem.«Lecznie,torzeczywistość»–twierdzili.Mamusiależała
włóżku,wszyscyusiedlidookoła,ajastanęłamzbokuizełzami
błagałamoprzebaczeniemi,żepozostajęprzyżyciu.Leczniktminie
odpowiedział,tylkosiostryspojrzałyposobie.Wyczytałamwtym
spojrzeniuwyrzutzamiastprzebaczenia.Wybuchnęłamspazmatycznym
płaczemiobudziłamsię”71.
Podobnewyrzutysumienia,żeonżyje,podczasgdynajbliżsizginęli,
odczuwałAbaArieWeinstein,któryzanotował18września1941r.:
„śniłomisię,żePapaimójbratBenjaminprzyszlidonasdostodoły.
Byliśmyrozradowani,alenaszeszczęściezostałozdławionepytaniem
papy:«gdziejestwaszamatkaimałyJehuda?»”.Ukrywającysięrazem
zAbąbratJózeftejsamejnocymiałpodobnysen.21lipca1942
r.Józefowiponownie„śniłsięPapa,którypłakałipowiedziałdonas:
«Ach,gdybytylkoJehudinkabyłzwami,czynieczulibyściesię
lepiej?»”72.
Snyoprzeszłościiprzyszłości
Większośćprzedstawionychdotychczassnówmiałabolesny,trudny
lubnieprzyjemnycharakter.Nawette,któreprzynosiływskazówki
iratunek,niebyłypozbawioneaspektuniepokojuistrachu.Bywały
jednaksny,któreprzynosiłyulgęiodpoczynek.BrandlaSiekierka
dwukrotniezanotowałaprzyjemnesny;26czerwca1944r.:„Sny
chociażmamwspaniałe.Tejnocyjechałampociągiem,byłam
człowiekiemrazemzinnymiludźmi”,oraz4lipca:„Nocprzeszładla
mniedobrze,pełnadobrychsnów”73.Ulgęwcierpieniuipocieszenie
przynosiłysnyoprzeszłości,oilebyłypozbawioneodniesień
