Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zzewnątrz.Podkoniecciężkiegodyżuru,pełnegostrachu
ikoniecznościszybkiegodziałania,człowiekaniekiedydopada
głupawka.Śmiejeszsięzewszystkiegoi,ozgrozo,ztego,zczego
nigdybyśniepomyślała,żeśmiaćsięmożna.Czasamipadasznatwarz
zezmęczenia,amimowszystkoniezrezygnowałabyśztejpracy.
Bywająciężkieporody,stresującechwile,kiedynerwymasznapięte
jakpostronki.Wściekaszsięiwspółpracownicytorozumieją.
Czasamimilczysz,kiedycośposzłonietak,inninaoddzialeteż
milcząiniktniepyta,dlaczegojesteśsmutna.Nawetnajbardziej
kochającymążnigdytegoniezrozumie.Ajegosłowapocieszenia:
„Nicniemogłaśzrobić”,straszniedrażnią.Czasamipłaczeszwkącie
zinnąpołożną.Czasamisięwkurwiasznasysteminacałą
papierologię,którapochłaniazadużoczasu.Bozamiastwypełniać
druki,wolałabyśiśćdopołożnic,donoworodkówipomócimwtych
pierwszychwspólnychchwilach.Młode,wyczerpaneporodemmamy
takczęstosązagubione.Itylkodrugapołożna,innylekarzzrozumie
to,coczujesz.To,żekochaszto,corobisz.AStefaniakochałaswoją
pracę.Odkądskończyłaczternaścielat,wiedziała,żechcezostać
położną.Nawetniewie,skądsięwniejzrodziłozainteresowanie
położnictwem.Poprostuchciałaijuż.
Ciężarnekobiety,płaczącedzieci,bieganina,nawałobowiązków,
towszystkonapełniałojąspełnieniemidumą,ipoczuciem,żerobicoś
ważnego.Wzruszałyjąłzywdzięcznościwoczachzmęczonej
porodemkobiety,cudnarodzin,kiedytrzymaławrękachmalutkie
dziecko.Lubiłaszybkodziałać,kiedynastępowałkrwotokzłożyska,
aonamusiałapodjąćdecyzjęcodalej.Ipodejmowałasłusznedecyzje.
Niekiedyasystowałaprzycesarskimcięciupodczasporoduwdomu,
kiedyniemożnabyłodłużejczekaćnaprzyjazdkaretki.Działałapod
presją.Lubiłateskokiadrenaliny,którejąmotywowały.Pomagałanie
tylkorodzącej,aleijejrodzinie.Jeślinasalipojawiałasię
pierworódka,wiedziała,żerodzinatrzęsiesięzestrachujeszcze
bardziejniżwtedy,kiedykobietarodziłakolejnedzieci.Niektórzy
mężczyźnibylibardziejzdenerwowaniodswoichżon.
Stefaniawyszłazsalioperacyjnejinatknęłasięnamłodego
mężczyznę,którychodziłwtęizpowrotem.
–Wszystkowporządku?–zapytałałagodnymgłosem.
–Niewiem..Niewiem…Miałemcośzrobić.Iznerwów
zapomniałem.
–Możeżonacośodpanachciała?
–Nie,tonieto.
