Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
Wstęp
Organizacjesferypublicznejnatomiastpowołanedoochronydobrapub-
licznego.Otwartejestpytanie,jakdobropublicznenależydefiniować.Napotrze-
bytejrozprawyprzyjęto,dobropubliczneoznaczawszelkiezasobyniezbędne
dozaspokojeniapodstawowych,czyliwynikającychzludzkiejnatury,potrzeb,
którychzaspokojenienadrodzewyłącznieindywidualnegowysiłkuniejestmoż-
liwe,aktórychfrustracjaprowadzidoznaczącegopogorszeniajakościżyciapo-
szczególnychosóbiżyciacałejspołeczności.Takierozumieniejestzgodneze
strukturąsektorapublicznegowujęciuK.Z.Sowy(2006).Stawianajestwtej
pracyteza,żedotakichpotrzebwynikającychznaturyludzkiej,awymagających
pomocyspołecznościwichwłaściwymzaspokojeniu,należypotrzebaedukacji
rozumianejjakoniezbędnespołecznewsparcieprocesurozwojuindywidualnego.
Właściwa,czyliodpowiadającaindywidualnympotrzebomrozwojowymeduka-
cja,umożliwiaczłowiekowinietylko,jaksiętoczęstoujmuje,realizacjęjego
„potencjału”,czy„tkwiącychwnimmożliwości”,lecztakżeprzezwyciężenie
indywidualnychuwarunkowańiosiąganietrudnychdoprzewidzeniaapriorista-
nówzpożytkiemzarównodlarozwijającejsięjednostki,jakidlaspołeczności,
wktórejosobatażyje.Edukacjazatem,choćprzezwielutraktowanajakodobro
indywidualne(„prywatne”czemuniemożnaodmówićsłuszności,zważywszy
naogromnywpływjakościwykształcenianalosydanejosoby),jesttakżewznacz-
nejczęścidobrempublicznym,gdyżodpoziomuwyedukowaniaposzczególnych
osóbzależyichzdolnośćdownoszeniawartościowegowkładuwżycieinnych
członkówspołeczności.Ideałembyłoby,abykażdyczłowiekotrzymywałzestro-
nyspołeczeństwadokładnietakiewsparciewłasnegorozwoju,jakiepozwoliłoby
munarzeczywistąemancypację,nauzyskaniemaksymalnej„rozwojowejwarto-
ścidodanej”transgresjęwszelkiegorodzajubarieriograniczeńbędącychjego
udziałem.Jestzatemwinteresiewszystkichdbanieozasobyedukacyjnetak,by
wwynikuichwykorzystaniamożliwiebyłociągłeprzybliżaniesiędotegoideału.
Właściwezarządzanieedukacyjnymizasobamijestzagadnieniempodstawowym
dlarealizacjitegozadania.
Zkoleidlawłaściwegozarządzaniaedukacjąkwestiązasadnicząjestsposób
definiowaniajegoprzedmiotu.B.Kożuch(2004),wprowadzającoprócztermi-
nówinteresuprywatnegoipublicznegopojęcieinteresuwspólnego,odwołujesię
dokryteriummotywacjiwrozróżnieniuorganizacjitrzechtypów:
Organizacjeprywatnetworzonewceluzaspokojeniawłasnychpotrzeb,czylizakła-
danewinteresieprywatnymistanowiąprzedmiotzarządzaniaprywatnego.Organizacje
publicznesłużąinteresowipublicznemuaspołeczneinteresowiwspólnemu.Dlapodkre-
śleniaróżnicywartoprzypomnieć,żewprzypadkuorganizacjipublicznychmożnamówić
oobligatoryjności,awodniesieniudospołecznychocałkowitejdowolności(s.38).
Zatemwzarządzaniupublicznym,czyliwzarządzaniuorganizacjamipowoła-
nymiobligatoryjnie,wcentrumuwagipowinnosięznaleźćtodobro,októreko-
niecznieorganizacjapowinnasiętroszczyć,jeślibowiemtegonieuczyni,dobro
topozostajewsposóbistotnyzagrożone.