Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
każdymsłupkuogrodzeniamógłchwilęodpocząć.
Naglejegoprawąrękęprzeszyłból.Nieopatrznie
zacisnąłpalcewokółstalowegokołkawystającego
zezłączawogrodzeniu.Zdłonipopłynęłakrew.Kilka
razyzacisnąłpięśćiruszyłdalej.
Ogrodzenieniesięgałosamegodnaizostatnichkilku
metrówkomisarzmusiałzeskoczyć.Ześliznąłsię
pościaniezziemiiwpadłobiemanogamiwbrunatne
błoto,wktórymnadobreugrzązłbutzrozwiązanym
sznurowadłem.
Mężczyźnioświetlalimuterenlatarkami.Dziewczynka
znajdowałasięwodległościdziesięciumetrów.Wisting
przeciskałsiędalej,okrążająccoś,cowyglądałojakstół
ogrodowyidużymaterac.
Naglepodrugiejstronieniszyosuwiskowejrozległysię
głośnekrzyki.Komisarzzatrzymałsięispojrzałwgórę.
Usłyszałtrzask.Domstojącynakrawędziurwiska
niebezpieczniesięprzechylał.Przezchwilęwisiałnad
przepaścią,apotemrunąłwdół.
WokółWistingazatrzęsłasięziemia.Spadającydom
zmiażdżyłwszystko,conapotkałnaswojejdrodze.
Ścianypopękały,dachspłaszczyłsięipopłynąłdalej
wkierunkufiordu,zanimsięzatrzymał.
Sąsiedziuwięzionegodzieckawołalidoniego,starając
sięjeuspokoić.
–Wszystkobędziedobrze!Policjantjesttużzatobą!
WkońcuWistingdotarłdodziewczynki.Wodasięgała
jejdoramion.
Okrążyłją,ująłwdłoniejejtwarziwyrwałmałą
zletargu.Helenebyładrobnejbudowyimogłamieć
siedem–osiemlat.Miałazimnąskóręisinewargi.
