Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
urazowej.Wyniki,szczególnieprzyzamkniętychzłamaniachtrzonuuda
w
1
/
3
środkowejwprostzdumiewające.Znaszegowcześniejszego
doświadczeniajestniebywałąniespodzianką,abywidziećchodzącego
mężczyznęw14dnipotakciężkimuraziebezgipsulubortezy,zpełną
ruchomościąwstawach,bezdolegliwościbólowych”.
Böhlerposzerzyłwskazaniadogwoździowaniadowysokichzłamań
trzonukościudowej,stawówrzekomychizabiegówrekonstrukcyjnych.
LeczeniemetodąKüntscheraumożliwiało:
stabilizacjęzłamaniaiszybkipowrótchoregodozdrowia,
operacjępozamiejscemuszkodzenia,coznaczniezmniejszałowtórne
obrażeniatkanekmiękkich,zaburzeniaukrwienia,ryzykoinfekcji
orazbrakzrostuwmiejscuzłamania.
W1942rokuwpiśmiennictwieeuropejskimbyłojuż38publikacjina
tematstosowaniagwoździowaniaśródszpikowego,napisanychprzez20
chirurgów(np.ogwoździowaniuzłamańpostrzałowych:Raischa,Heima,
Störa).Jednakwiększośćznichnieposzerzaławiedzywtymzakresie.
Czaswojnyźlewpłynąłnapostępwrozwojutechnikigwoździowania
złamań.WwieluszpitalachzaczętostosowaćmetodęKüntschera,niestety
zkatastrofalnymiskutkami.Częściowospowodowanetobyłojego
twierdzeniem,żegwoździowaniestanowiwielkieuproszczeniewleczeniu
złamańkościudowej.Jednakwgłównejmierzewinęzazłewynikiponosili
operatorzy,którzybłędnieocenialiswojeumiejętnościchirurgiczne.
Dodatkowąprzyczynąniepowodzeńbyłoniezawszedobreznieczulenie
(narkozaeterowazużyciemmaskiniezapewniałapełnegozwiotczenia).
Leczeniezłamańgwoździemśródszpikowymwymagałorównieżspecjal-
nychprzyrządówwprzypadkuzłamańkościudowejkoniecznebyło
dysponowaniestołemwyciągowym,przeziernymdlapromienirentgeno-
wskich.Ponadtowczasiezabiegupotrzebnybyłprzedewszystkimdobry
aparatrentgenowskiiciemniafotograficzna(najlepiejnablokuoperacyj-
nymlubbardzobliskoniego),gdyżpokażdejrepozycji,wprowadzeniu
implantuzawszetrzebabyłowykonywaćzdjęciaw2płaszczyznach.Naich
podstawieokreślanopoprawnośćnastawieniazłamaniaorazrozmiar
gwoździa.Częstorównieżchirurdzymielidodyspozycjitylkojeden
gwóźdź,coniezawszeodpowiadałokonkretnympotrzebomchorego.
Wielokrotniestółwyciągowyniewystarczałdorepozycjiitrzebabyło
korzystaćzdodatkowychwyciągówwielobloczkowych,wróżnych
kierunkach,mocowanychdohakówwmurowanychwściany(ryc.5).
Wtymcelustosowanorównieżrakietytenisowe(ryc.6)orazkulępachową
(ryc.7).Repozycjawtamtychczasachnazywanabyłapopularnieprzez
chirurgów„zapasami”.Częstodochodziłodopowikłań:zablokowania
gwoździawjamieszpikowej,wybuchowegozłamanialubprzebiciatrzonu
17