Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
uwagęnagłównystół.
Nabiegnącymwzdłużścianypodeście,honorowym
miejscu,prawdopodobniezbudowanymjeszcze
zaczasówśredniowiecza,siedziałosześćpar
Cynsterów.Oprócztejdwunastki–ludzibyćmoże
wśrednimwieku,jednakżewciążurodziwych,
energicznychipełnychżycia–nakońcuławyzajmowali
miejscetakżetrzejprzedstawicielestarszegopokolenia.
Uszczytustołu,najbliżejkominka,siedziałaHelena,
wdowapopoprzednimksięciuSt.Ives,matkaDevila
iRicharda,najstarszazklanu,którawybrałasobie
dotowarzystwaAlgarię,starąmentorkęCatriony,
iMcArdle’a,dawnegokamerdynera,obecniejuż
emerytowanego.Tatrójkabyłajużbardzowiekowa
isądzącpospojrzeniachigestach,właśniewymieniała
obserwacjedotycząceinnychzebranychwsali.
Poznawszywdowę,któraprzykilkuokazjachprzyjrzała
musiębystro,Danielwolałniemyśleć,iletadama
widzi–niemówiącjużoczarnookiejAlgarii.
Słyszącwygłoszonądonośnymgłosemuwagę,której
towarzyszyłyśmiechy,ponowniespojrzałnadwunastkę
Cynsterówzpokoleniaobecniesprawującegorządy.
Możeichdzieciszybkodorastały,zdradzającoznaki
silnychosobowościodużympotencjale,aletooni,
siedzącyprzygłównymstole,wciążdominowali
wswoimświecie.
Danielprzyglądałimsię–zwłaszczatymsześciu
parom–oddziesięciulat.Wszyscymężczyźniprzyszli
naświatwbogatychrodzinach,leczto,cozrobili
zmajątkiem–ijakiewiedliżycie–niebyłowyłącznie
zasługądziedzictwa.Każdyznichmiałpewną
