Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Bułgarskiebajkiilegendyludowe–międzyuniwersalną
aregionalnąwizjąświata
Edycjaikomentarzprozyfolklorystycznejtopodejrzanezajęcienaukowe–
przynajmniejzpunktuwidzeniaczytelnika,dlaktóregobajkapozostajealbo
bladymwspomnieniemzdzieciństwa,alboteż–wnajlepszymwypadku–
wspomnieniempoprzeczytanychwpóźnymdzieciństwieutworachErnsta
T.A.Hoffmanna,AleksandraPuszkina,HermanaHessegoczyKarelaČapka,
określonychprzezsamychautorówjakobajki.Możedlategowłaśniekażdą
antologięprozyfolklorystycznejprzyjmujesięzwyklejakolekturędladzieci
czywiecznychdzieci.
Paradoksemjest,żezatakistanrzeczyodpowiedzialnisądopewnego
stopniasamizbieracze,wydawcyibadaczedziedzictwafolklorystycznego,
niezależnieodgłoszonychprzezsiebieexplicitéczyimpliciténaukowych
kryteriówdoboru,klasyfikacjiiinterpretacjimateriału.Dlarozwojuetnologii
ifolklorystykieuropejskiejniepodważalnajestwartośćwydanychprzezbraci
JakubaiWilhelmaGrimmówwlatach1812–1815Kinder-undHausmärchen.
Mniejznanąrzecząjest,żeoilestarszyzbraci,Jakub,profesorjęzyko-
znawstwa,mającyosiągnięciawdziedziniefonetykiniemieckiej,odnosiłsię
rzeczowoisumienniedozbieranegomateriałufolklorystycznego,starającsię
wydaćgowtakiejpostaci,wjakiejgoodinformatorówusłyszałizapisał,
młodszy,równieżztytułemprofesora,miałbardziejartystycznąwizjęfolkloru.
Pomijającwarianty,uznanezaniewyszukaneczynieistotne,skracającbądź
uzupełniajączapisanebajki,WilhelmGrimmwprowadzałzmianyzprze-
konaniem,żewtensposóbuczynije„bardziejliterackimi”.Właśniejegodrogą
wyrusząniemieccyromantycy(aipóźniejszepokoleniapisarzyeuropejskich),
dlaktórychbajkatoniekolektywnywytwórspołecznościtradycyjnej,lecz
indywidualnyakttwórczy,powstałypodwiększymlubmniejszymwpływem
tekstówfolklorystycznych.
Rozlicznesposobynaukowego,autorskiegoiczytelniczegopodejściadobajki
sąchybawynikiemwzajemnegoniezrozumieniairóżnegostosunkudoeuro-
pejskiejtradycjiliterackiejifolklorystycznej,coznówprowadzidonieporo-
zumieńterminologicznychimetodologicznych.Ichgłównaprzyczynatkwi
