Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
transcendentnemająprzecieżjedynieregulatywnycharakter:nie
mówiąotym,jakiświatjest,lecztylkootym,jakonimmyślimy.
Naszawiedzaoświeciejesttedysystememniedlatego,żebytjest
wrzeczywistościpewnącałością.Totylkonaszamyślmacałościowy
charakter.Dlaczegotakjest?–natopytanieniemajuż(zperspektywy
Kanta)odpowiedzi.
Literatura:
1.HansVaihinger,KommentarzuKantsKritikderreinenVernunft,
Stuttgart–Berlin–Leipzig1922(2.wyd.).
2.MartinHeidegger,DieFragenachdemDing,Tübingen1962.
3.MartinHeidegger,KantunddasProblemderMetaphysik,Frankfurt
amMain1965(3.wyd.).
4.MartinHeidegger,SchellingsAbhandlungüberdasWesender
menschlichenFreiheit(1809),Tübingen1971.
5.CarlFriedrichvonWeizsäcker,DieTragweitederWissenschaft,
Stuttgart1971(3.wyd.).
Granicefilozofiitranscendentalnej
Mamzamiarprzedstawićtuwątekzdziejówpewnejmyśli
sformułowanejprzezKanta.Myśli,któragłosi,żejedynądrogą
prawdziwejfilozofiijestdrogaanalizytranscendentalnej.
Myśltaodbiłasięszerokimechemwfilozofiiwspółczesnej.
Wjednymwszakżewypadkuechotobyłonietylkokontynuacją
ikrytyką,aleczymświęcej–uświadomieniemgranic.Wypadek,który
mamnamyśli,tofilozofiaHeideggera.WpismachHeideggera
dochodzibowiemdogłosuświadomośćgranicfilozofowaniawsposób
transcendentalny.Świadomośćtęspotykamywprawdzierównież
iuKanta,alegraniceanalizytranscendentalnejsądlaniegozarazem
granicamimożliwegodoświadczenia.TymczasemHeideggerstarasię
nampokazać–cowięcej,jegowłasnamyśldoznajetegonasobie–
żenarzędziaanalizytranscendentalnejzawodząwpewnymmomencie
właśnie
w
konfrontacji
z
doświadczeniem.
Że
filozofia
