Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nachwilęizdnianadzieńciągłośćjestwdużymstopniuzachowana.
Wnaszymżyciuniezmieniasięzawiele.Więcnawetjeślinasze
systemypamięciniesądoskonałe,działająwystarczającodobrze,
abyśmymoglizaplanowaćwyjścienakoncertlubkolacjępodkoniec
tygodnia.Działatorównieżdlatego,żeświatniezmieniasięzbytnio
zdnianadzień.
Przewidywaniestajesięmniejwiarygodnewdłuższychskalach
czasowych.Jakmyślisz,cobędzieszrobićzarok?Kimbędziesz
zadziesięćlat?Kiedypróbujęwyobrazićsobiesiebienawet
zadwanaściemiesięcy,mamniezachwianeuczuciepatrzenia
wemgłę.Istniejedużeprawdopodobieństwo,żebędęrobić
dokładnietosamocoteraz–uczyć,badaćipisać.Jesttodlamnie
zarównouspokajające,jakiniepokojące.Uspokajające,ponieważ
poczuciestabilnościpodnosinaduchu.Niepokojące,ponieważwróży
skończonośćżyciowegokursu,takjakrazwystrzelonypocisk,który
niemożejużzmienićswojejtrajektorii.
Przyszłośćjestproblematyczna,ponieważwszystko,comożemy
zrobić,topolegaćnadoświadczeniachzprzeszłości,aby
przewidzieć,cosięznamistanie.Czynamsiętopodoba,czynie,
naszemózginiemogąsiępowstrzymaćprzedprojektowaniem
przeszłościnaprzyszłość.Przyszłajaźńjestnajczystsząformą
symulacji,alepodobniejakwinnychopisanychprzezemnie
przykładach,symulacjajestdobranatyle,nailedobresądane
wejściowe.AjeślidanymiwejściowymisąTwojewspomnienia
ijeślisamewspomnieniasąfałszywe,toprzyszłajaźńjestrównież
fikcją.Ciekawymdziwactwemnaszychmechanizmów
pamięciowychjestto,żeniepamiętamynaszychprzeszłych
przewidywań.KażdyporządnysystemAImiałbynawyposażeniu
mechanizmysamokorygujące,któreumożliwiałybymuuczeniesię
nawłasnychbłędach.Zamiasttegoludziesąpodatninaefekt
potwierdzenia.Pamiętamy,kiedymieliśmyrację,azarazem
zapominamy,kiedysiępomyliliśmy.Więcoprócztego,żeprzyszła
jaźńjestfikcją,niekonieczniejesttak,żetafikcja–czylinasze
przewidywaniadotyczącetego,cosięstanie–będziecorazbardziej
dokładnawmiaręupływuczasu.
