Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dokądzmierzamy?Jakpokazująpowyższeprzykłady,oczywiste
jest,żenawielupoziomachniejesteśmytąsamąosobą,którą
byliśmywcześniej.Naszewspomnieniasąfałszywe,anaszemózgi
kompensująto,wplatającfikcyjnefragmenty,łączącewszystkie
wycinkiczasu.Skutkiemjestzłudzenie,żewnaszejpodróżyprzez
życiejesteśmypojedyncząistotą.JeśliCitonieprzeszkadza,
toosiągnąłeśrzadkistanspokojuipowinieneśodłożyćniniejszą
książkę.Wszystkiminnymtrudnojestjednakniezastanawiaćsię,jak
możemyżyćzwewnętrznąsymulacją.Jakpokażęwkolejnych
rozdziałach,noweodkrycianaukowepokazują,żewrzeczywistości
możemynauczyćsięsterowaćnaszymsupertankowcemizyskać
pewnąkontrolęnadtym,jaknaszmózgkonstruujeurojenie,które
nazywamyjaźnią.Otopromyknadzieinanowąnarrację.
Zanimprzejdziemydopisaniaiprzepisywaniaosobistych
narracji,musimyzagłębićsięwelementy,zktórychmózgkorzysta
przyichkonstrukcji.Wspomnienia,jakkolwiekniedoskonałe,
sącegiełkaminarracji,któremuszązostaćułożonewspójny
isensownyporządek.Wkolejnymrozdzialezobaczymy,jakhistorie,
któresłyszymywdzieciństwie,dostarczająszablonówdoukładania
naszychwspomnień.Ponieważtewczesnehistoriesąpierwszymi
narracjami,zjakimisięstykamy,wywierająonepotężnywpływ
nacałenaszeżycie.
