Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Namiotów).PeterKreeftnazywaKsięgęKoheletaksięgą
omarności,KsięgęHiobaksięgąocierpieniu,zaśPieśń
nadPieśniamiKsięgąomiłości24.Mimotego,żetreść
KsięgiKoheletajestzgodnazszerokimrozumieniem
mądrościzawartejwtradycjibiblijnej,tojednak
kwestiamimądrościowymizajmujesięwtakswobodny
sposób,żeniektórzybibliści,jakwspomniałem,zaczęli
dostrzegaćwjejAutorzeateistęinihilistę.Zasadnicze
pytaniadotycząceżycialudzkiego,obecnościBoga
wświecie,zazębiająsięwtejKsiędzetak,żeczęsto
trudnosięwnichdopatrzyćjasnegostanowiskalubjasnej
odpowiedzinazadanepytania.WKsiędzepojawiasię
prawie40razyogólneimię
Elohim
,pochodzące
odrzeczownikapospolitego
bóg
,iniemawniejimienia
Boga
Jahwe
aniżadnychobrazówczymetafor
określającychBoga25.
Wobecpowyższegotrudnosięzgodzić,żeAutorKsięgi
jestkrólemDawidemlubSalomonem,podobniejak
trudnouznać,żeprzyjmujeonprorockąrolępośrednika
międzyBogiemaludem.Raczejmamytudoczynienia
zpewnegorodzajufuzją,multiplikacjąról,narrator
realizujebowiemzadaniekomentującego,
interpretującegorzeczywistośćpierwszoosobowego
obserwatoraijakotakizmieniaswojerole:razjestkrólem
(por.Koh1,12nn.),potemznowuprywatnym
obserwatorem,abynastępnieprzypisaćsobierolę
nauczyciela(por.12,9–10).Mądrośćiprorokowanie
współistniałynadworzekrólewskim.Zatembyciekrólem
byłobydlaKoheletawtymsensieistotne,żeopróczcałej
jegokrytykidotyczącejkrólestwaiwładzygłoszonaprzez
