Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wewskazanąstronę,aChristiepowiedziałatonem
nawpółpoważnym,nawpółżartobliwym:
–Widziciociatedwapolana?Nowięcto,któreponuro
tlisięwrogu,jesttym,czymjestterazmojeżycie;
todrugie,którepłonieiśpiewa,jesttakie,jakiechcę,
żebytożyciebyło.
–MójtyBoże,cóżtyzaśwymyślasz!Toćobasiępalą
tam,gdziejepołożono,izobujutrobędziepopiół,więc
coteżtozaróżnica?
Christieuśmiechnęłasię,słysząctędosłowną
interpretację,leczpodążajączaswymwyobrażeniem,
którejejsiętakspodobało,dodałazpowagą:
–Wiem,żekoniecbędzietakisam;aleróżnicatkwi
wtym,jakimsposobemoneobrócąsięwpopiółijak
jaspędzężycie.Topolano,cosiętliledwiejednąmarną
plamkąognia,niedajeświatłaaniciepła,tylkoleży
iskwierczysmętniewśródpopiołów.Aledrugiecalutkie
błyskawesołymipłomykami,którychmiłyśpiewsłychać
wkominie.Jegoblaskwypełniapokójirozświeca
ciemności;jegociepłozbliżanasdosiebie,czyniąc
komineknajprzytulniejszymmiejscemwcałymdomu
igdyzagaśnie,wszyscybędziemytęsknićzatym
przyjaznymogniem.Tak–dodała,jakbydosiebie–mam
nadzieję,żemojeżyciebędziewłaśnietakie,
żeniezależnieodtego,czydługie,czykrótkie,będzie
pożyteczneiradosne,żebędziegokomuśbrakować,gdy
sięskończy,izostawicośposobiecoświęcejniżpopioły.
Tesłowaporuszyłystaruszkę,choćzrozumiałajetylko
wpołowie,ikazałyjejniespokojniezerknąćnapełną
entuzjazmumłodątwarz,ztakątęsknotąpatrzącą
wogień.
–Gdybytakporządniepodmuchaćmiechem,ito
zielonepolanobysiępoczasierozpaliło,taksamo,jak
