Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
itosuche.Takmyślę,żetakinajlepszymiech
namłodych,tozadowolenieztego,comają,byleby
otympomyśleli.
–Śmiemtwierdzić,żeciociamarację,alechcę
spróbowaćsamadlasiebie,ajeślimisięnieuda,wrócę
iposłuchamciocirad.Młodzizawszetakmają,żenagle
ichnachodziniezadowolenie,wieciocia.Aciocisiętonie
zdarzałowmoimwieku?
–Dziwnobybyło,żebynie,alenawinąłmisięEnos,
toizapomniałam.
–MójEnosjeszczesięniepojawiłimożenigdytosię
niestanie,zatemniebędęsiedziećiczekać,ażjakiś
mężczyznadaminiezależność,jeślizdołamnaniąsama
zarobić.–Pospiesznespojrzenienagburowatego,siwego
starcausadowionegowkąciewyraźniezdradzało,
żezdaniemChristieciotkaBetseyzrobiłakiepskiinteres,
zamieniającswojedziewczęcemarzenianamężczyznę,
któregoduszamieściłasięwkieszeni.
–Całkiemjakjejmatka,grymaśna,zgłowąnabitą
durnymimrzonkami,iinobysiępławiławtychswoich
wymysłach.Kiepskikapitałnapoczątek.
OczyChristienapotkałyspojrzeniewuja,
przypatrującegojejsięsponadgazetyzminą,jaka
zawszewystawiałająnapróbęcierpliwości.Teraz
podziałałotonajejzapałjakkubełzimnejwody,więc
spochmurniałaispytałakrótko:
–Cowujmanamyśli?
–Tojeno,żeźlezaczynasz,ityle.Ztychtwoich
śmisznychwyobrażeńoniezależności,otym...niby...
rozwoju,tonadłuższąmetębędąnici,itakżycie
sknocisz,jaktwojamatka.
–Proszę,niechwujtakniemówi;niemogętegoznieść,
bonigdybymnieuznałajejżyciazazmarnowane.
