Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
lubieje,jaksiektomylnieprzypodawaniu.
DziękiswojejzręcznościipodpowiedziomHepsey
Christieporadziłasobiebardzodobrze;zgrabnieuwijała
sięztacą,przyczymwywróciłatylkojednąszklankę,
jedenrazszczęknęłapokrywąpółmiskaizapomniała
posypaćciastocukrempudremprzedpodaniem
gonastół;toostatnieuchybieniedostojniejejwytknięto
iłaskawiewybaczonojakopierwszewykroczenie.
OsiódmejceremoniałdobiegłkońcaiChristiepadła
nakrzesło,dośćzmęczonatymbieganiemtam
izpowrotem.Wkuchnizastałastółnakrytydlajednej
osobyorazHepsey,zajętąpastowaniembutów.
–Niesiadapanidoobiadu,paniJohnson?–zapytała,
niezadowolonaztego,cowidzi.
–Sionde,jaktyskończysz,dziubku.Nimapośpiechu.
Katyzawszetakpasowało,ajażemwzwyczajonaczekać.
–Mnietoniepasujeiniechcętak.MożeKatymyślała,
żebiałaskóradajejejprawodonieokazywaniaszacunku
kobieciewtakimwieku,żemogłabybyćjejmatką,tylko
dlatego,żetamtajestczarna.Jatakniemyślę,ipóki
tujestem,niebędziemiędzynamiżadnejróżnicy.Jeśli
możemyrazempracować,toijeśćmożemy,ato,żebyła
paniniewolnicą,stanowijeszczelepszypowód,żeby
paniądobrzetraktować.
OileHepseybyłazdumionaprotestemnowejsłużącej
przeciw„robieniuzniejkoziołkadobutów”,otyleteraz
jeszczebardziejzaskoczyłajątanagłażyczliwość,
bowmyślizakwalifikowałaChristiejako„jednomztych
pszemondrzałychdziewuch,cotonigdziezadługo
miejscaniezagrzejom”.Zmieniłaterazzdanieisiedziała,
przypatrującsięChristie,gdytawzięłaodniejbut
iszczotkęienergiczniezabrałasiędopracyzesłowami:
–Wstydmi,żenarzekałamnatakidrobiazginaprawdę
