Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sięjewKościele”ipojmujewświetleNowego
Testamentu.DuchŚwiętybowiem,inspirującróżnych
autorów,ukierunkowałstarotestamentalneObjawienie
kuChrystusowi,któryprzyszedłnaświat,rodzącsię
złonaDziewicyMaryi.
Pośródbiblijnychsłów,którezapowiadałypojawieniesię
MatkiOdkupiciela,Sobórprzytaczazwłaszczate,
wktórychBógpoupadkuAdamaiEwyobjawiaswójplan
zbawienia.Panmówidowęża,przedstawiającegozłego
ducha:„Wprowadzamnieprzyjaźńmiędzyciebie
aniewiastę,pomiędzypotomstwotwojeapotomstwojej:
onozmiażdżycigłowę,atyzmiażdżyszmupiętę”(Rdz
3,15).Słowate,określaneprzezTradycjęchrześcijańską
odXVIw.jakoProtoewangelia,czylipierwszaDobra
Nowina,pozwalająodgadywać,naczympolegazbawczy
zamiarBożyodsamychpoczątkówludzkości.Istotnie,
zgodniezprzekazemświętegoautora,pierwsząreakcją
Pananagrzechniejestukaraniewinnych,leczotwarcie
imperspektywyzbawieniaorazczynnewłączenieich
wdziełozbawienia;okazujeOnwtensposóbwielką
wspaniałomyślnośćtym,którzyGoobrazili.Słowa
Protoewangeliiukazująponadtoszczególneprzeznaczenie
kobiety,którachociażuległawężowikusicielowi
wcześniejniżmężczyzna,stałasiępóźniejwplanach
BogaJegopierwszymsprzymierzeńcem.Ewa
sprzymierzyłasięzwężem,bydoprowadzićmężczyznę
dogrzechu.Bógzapowiada,żecałkowicieodwróci
tęsytuacjęisprawi,iżkobietastaniesięnieprzyjacielem
węża.
Egzegeciprzyznajązgodnie,że–jakmówioryginał
