Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
diagnozyróżnicowejwielorakichzaburzeńudzieciimłodzieży.Tozadanieniezwykletrudne
iodpowiedzialne.Oddecyzjidiagnostyzależądalszelosydziecka–jegościeżkiedukacyjna
iterapeutyczna.Pomimoprecyzyjnieskonstruowanychklasyfikacjiikategoriidiagnostycznychwciąż
badamydzieci,którychniemożemyosadzićwżadnejznich.Dynamikaprocesówzaburzonych
podlegatakwieluprzemianominasileniom,żewielokrotniewidoczneudzieckasymptomynie
sąnatyleczytelneiilościowopoprawne,bynadaćimkryterialneznaczenie.Tymbardziejżenie
wszystkiewystępująceudzieckaobjawypatologicznemająprzyustalaniurozpoznaniatakąsamą
wartośćdiagnostyczną.Dlategoteżmamypodopiekąterapeutycznądziecichoreizaburzone
wrozwojubezokreślonejjednejdiagnozy,alboitakie,któremająichdwie,anawetkilka.Czasami
sątodiagnozywręczskrajneiwykluczającesię.Największągrupęwśródnichstanowiądzieci
zzaburzeniamiłączonymi.
Towłaśnieimpoświęcamyniniejsząpublikację.Toonestanowiłydlabadaczyźródłoposzukiwań
odpowiedzinapytaniaopatomechanizmwspółwystępowaniazaburzeń.Szczególnieintrygujące
okazałysięichprofilrozwojowyiwielośćczynników,któremogągowarunkować.Wtejsytuacjidzieci
same(oczywiścienieświadomie)byłykierownikamiżmudnego,wieloetapowegoprocesu
diagnostyczno-terapeutycznego.Częstoswoimzachowaniemzaskakiwały,intrygowały,uczulały
obserwatora,anawet„wskazywały”,bywróciłdopunktuwyjścia.Zjednejstronydladiagnosty
topouczającedoświadczenie,alezdrugiej–ciągłalekcjapokoryiświadomość,jakwielemusimy
jeszczeodkryć,byzrozumiećpatomechanizmprzemianrozwojowychudzieciopóźnionych,
zaburzonychlubchorych.Wątpliwościdiagnostyczne,którenamtowarzyszą,stanowiąintegralną
częśćnaszejpracyklinicznej.
Problematykaniniejszejpublikacji,choćograniczasięjedyniedoniektórychrozważańwobszarze
współwystępowaniazaburzeńrozwojowychudzieci,wydajesięnaderbogata.Dotykaonamiędzy
innymidylematówdiagnostycznychnastykutakichzaburzeń,jak:autyzm,zespółAspergera,
zaburzeniasemantyczno-pragmatyczne,niewerbalnetrudnościwuczeniusię,ADHD,centralne
zaburzeniaprzetwarzaniasłuchowego,opóźnieniawrozwoju,autyzmatypowy,schizofrenia
wczesnodziecięca,zaburzeniazachowaniaorazzaburzeniapsychotyczne.Pewnaczęśćrozważań
zostałapoświęconazaburzeniomwspółwystępującymwchorobieprzewlekłej,mózgowymporażeniu
dziecięcym,dyslaliirozszczepowejorazprzydefektachwzroku.Choćzakreszaprezentowanych
zaburzeńmożesięwydawaćdosyćszeroki,towżadnymwypadkuniewyczerpujeonkonfiguracji
wszystkichnakładającychsięnieprawidłowościrozwojowychudziecizzaburzeniamiłączonymi.
Autorzyposzczególnychartykułówpodjęlisięrozważańwedługokreślonegoklucza.Swojeanalizy
rozpoczynaliodpodaniaterminologii,ewolucjidefinicjiwybranychzaburzeń,bynastępnieukazać
kryteriadiagnostycznepozwalająceróżnicowaćopisywanejednostkizaburzeń.Ważnymaspektem
przydiagnozieróżnicowejbyłookreśleniezarównowspólnego,jakiodmiennegoobszaruobjawówdla
omawianychjednostek.Charakterystykadysfunkcjiprocesówpsychicznych,ichdynamika,zmienność
objawów,atakżepewnaregularność,wrazztrudnościamiprzystosowawczymijednostkistanowią
treśćprofilurozwojowegoanalizowanegozaburzeniaczychoroby.Każdyrozdziałzostałzakończony
prezentacjąkazuistyczną,byukazaćdynamizmtrudnegoprocesurozwojowegoorazzwiązaneztym
niejasnościiwątpliwościdiagnostyczneuwybranychdziecizzaburzeniamiłączonymi.Wszystkim
autoromtowarzyszyświadomość,żepodjęterozważaniaozłożonościwspółwystępowaniazaburzeń
rozwojowychudzieciniesąwystarczające.Otwierająonejednakdyskusjęnadomawianą
problematykąorazwyznaczająkierunkidodalszychposzukiwańbadawczychianalizklinicznych.
Spektrumzagadnieńprezentowanychwniniejszejpublikacjiwyznacza
gronojejCzytelników.Książkaadresowanajestdospecjalistówróżnychdziedzin–lekarzy,wtym
główniepediatrów,neurologówipsychiatrówdziecięcych,ponadtodopsychologówklinicznych,
pedagogówspecjalnych,neurologopedów,rehabilitantów,atakżedostudentówpowyższych
specjalności.Tym,którzysięgnąponiniejsząpublikację,życzęinspirującejiskłaniającejdorefleksji
lektury.Żywięnadzieję,żepojejwnikliwymstudiumCzytelnikprzybliżysiędoodpowiedzi
nanurtującegopytaniaorozwójdziecizzaburzeniamiłączonymiichoćczęścioworozwiążeztym
związanedylematydiagnostyczne.
SłowaszczególnejwdzięcznościkierujępodadresemPaniprofesorMałgorzatyKościelskiej,której
uwagiicennesugestiemiałydecydującywpływnaobecnycharakterpublikacji.Jejwnikliwe
spostrzeżeniapozostająbezcenne.
BarbaraWinczura
