Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
40
Założeniateoretyczneimetodologiczne
uwagęnafakt,żePedagogikaspołeczna,opierającsięnateoriiśrodowiskaibadaniach
empirycznychanalizujewarunkiirelacje,którychźródłemposzczególnekompo-
nentyśrodowiskaorazustalazasadyiokreślametodyjegoprzekształcaniazpunk-
tuwidzeniapotrzebwychowaniairozwojujegopodmiotów.Autortenzauważa,
wgłębokiejtradycjipolskiejiniemieckiejmyślipedagogikispołecznejorazwtrak-
cieprojektowaniakonkretnychdziałańpodkreślanebyłyjużupoczątkównajważ-
niejszecechyprocesówpedagogicznych,amianowiciediagnostykawarunkówisił
społecznychśrodowiska,antycypacjanastępstw(zagrożeńiczynnikówrozwoju)
iracjonalizacjadokonań(zwłaszczamodernizacjadziałańgrupowychowarunki
irelacjeocharakterzewspólnotowym,atakżeinstytucjonalnym).Jakżewięcblisko
takichujęćpedagogikispołecznejlokująsięukazywaneianalizowanewrozpra-
wieglobalnestandardyochronydzieciprzedkrzywdzeniemizaleceniaichlokal-
nychaplikacji,standardyokreślającewagędiagnozlokalnychwystępowaniazjawi-
skaimożliwościprzeciwdziałaniamuorazznaczeniemonitorowaniajegotrendów
rozwojowychzintencjądoskonaleniairacjonalizowaniadziałań.
3.Zauważamnastępnie,dotradycyjnychkoncepcjipedagogikispołecznej
możnarównieżodnieśćpewnewspółczesneideezwiązanezochronądzieciprzed
krzywdzeniem,adotycząceprofilupożądanychdziałań.Mamtunamyśliidee
rozwijaniaaktywnościśrodowiskowejwkierunkuwzajemnegowsparciaipomo-
cywopieceorazwychowaniudzieci,rozwijanieaktywnościikompetencjiżycio-
wychrodzicówkrzywdzącychdzieci(działaniawwymiarzeindywidualnymlub
wgrupachpodwyższonegoryzyka)awięcbliskośćpedagogicespołecznejtakich
idei,jakideeaktywizacji,któreHelenaRadlińska(1961,s.368)określałajakoroz-
poznawanieiwspomaganiesiłludzkich.Pedagogikaspołeczna,rodzącasięwcza-
siewzmożonejinstytucjonalizacjipomocyspołecznejitworzeniaprogramówna
bazieustawodawstwasocjalnego,tradycyjniecharakteryzowałasiętakimwłaśnie
ujęciempomocywrozwojuiwychowaniu.OdwołamsięponowniedoRyszarda
Wroczyńskiego,któryzauważył,chodziłooto,byoddziaływaćnaosobyiśrodo-
wiskawymagającepomocyaktywizującejwradzeniusobiewtrudnychsytuacjach
klęskiniepowodzeńzarównoindywidualnych,jakispołecznych(za:Kozdrowicz,
Pilch,red.,2007).Przypominamrównież,wpoprzednimfragmenciewyraźnie
ukazywałamkoncepcjeaktywizacjispołecznościlokalnej(jednezpodstawowych
nurtówkoncepcyjnychpedagogikispołecznej)jakozasadniczyteoretycznykon-
tekst,doktóregoodwołujęsięwniniejszejrozprawie.Wrozprawiekonstatujębo-
wiem,ideaochronydzieciprzedkrzywdzeniemrozwijasięwobraz(wizję)wy-
sokiejjakościspołecznościlokalnej,społecznościsprzyjającejdzieckuirodzinie,
ochraniającejprzedkrzywdzeniem.Cowartepodkreślenia,ideatawyrażawgrun-
cierzeczyfundamentalnąideępedagogikispołecznej,jakąjestprzeobrażanieśro-
dowiskawimięideału.
4.Kolejnazwiodącychtezstawianychwniniejszejrozprawiemówiowielosek-
torowościdziałańpodejmowanychwobecproblemówkrzywdzeniadzieckawrodzi-
nie.Tezata,wwynikupoczynionychanaliz,zostałaprzezemnienominowanado
kategoriiwspółczesnegowzorca(swoistegoparadygmatu)działańwkoncepcjach
istrategiachlokalnychnatematochronydzieciprzedkrzywdzeniem.Paradygmat
ówwynikazwieloaspektowościuwarunkowańzjawiska,aletakżenawielodyscypli-