Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Oskupieniuzainteresowańbadawczychpolskichpielęgniareknazagadnieniu
zdrowiaprzekonująlicznepublikacje,atakżetematykadyskutowanawramach
wielukonferencjinaukowych.Wpolskimpielęgniarstwiejużwpierwszejpołowie
latdziewięćdziesiątychpodnoszonabyłakwestiazdrowiajako:
stanunajbardziejpożądanego,
pierwotnegowstosunkudochoroby.
Dodatkowewyjaśnienia.Znajomośćzdrowiajakookreślonejkategoriipojęcio-
wejiznaczeniowej,podstawizałożeńwzakresiekonceptualizacjitegopojęciaza-
owocowaływpostaciwieluzmianwpielęgniarstwie.Jednazpodstawowychto:
wyraźneprzesunięciezainteresowańteoretyczno-praktycznychzobszaru
pielęgnowaniachorychnapodstawowąopiekęzdrowotnąipromowanie
zdrowia.
Równoleglepodjęto:
dokonywaniedalekoidącychzmianwprogramachkształceniaidoskonale-
niapielęgniarek.
1.8.3
Komunikowaniewpielęgniarstwie
Dlawspółczesnegopielęgniarstwazagadnieniekomunikacjiinterpersonalnejto
szczególnytemat.Pomimoto,żeniemalodzawszezwiązanezpielęgniarstwem,to
dopieroodkilkulatznajdujesięwprogramachkształceniaidoskonaleniapielę-
gniarekrealizowanychnaróżnychpoziomach.Komunikacjainterpersonalnalub
inaczejrelacjainterpersonalna(międzyosobowa)tonajogólniejstosunek,jakiza-
chodzipomiędzydwiemastronami:pielęgnowaną(podmiotopieki)apielęgnują-
(pielęgniarka).Przyczymnależywyraźniepodkreślić,że
zawsze,kiedymowaorelacji,tomaonadwustronnycharakter(np.pielę-
gniarkalekarz)imożeobejmowaćwięcejniżdwieosoby(np.pielęgniarka
rodzinapacjenta).
Komunikowaniestanowirzeczywistyprzedmiotzainteresowaniawielupielę-
gniarekzarównoodstrony
praktycznej,jaki
teoretycznej.
Komunikowaniewpielęgniarstwiewymaga:
wiedzyokomunikowaniusięludzi(wiedzaogólnanatematkomunikacjiin-
terpersonalnej),
świadomości(konieczności)wykorzystywaniazałożeńogólnychwpracyza-
wodowej.
Komunikowaniewpielęgniarstwiejestwyjątkowoobszernymzagadnieniem
iobejmuje:
działalnośćpraktycznąpielęgniarkii
działalnośćteoretyczną,
przyczympomiędzyjednąidrugąformądziałalnościistniejeścisłyzwiązek.
32