Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
powstrzymałagoruchemręki.
–Chybawłaśnieidzie.–WskazałanaGarretta,który
zmierzałwichkierunkuzdwiemalampkamizłocistego
alkoholu.
–Drodzypaństwo,czaswznieśćtoastzanaszą
błyszczącągwiazdę!Twojezdrowie,Lauren!
Evanszentuzjazmemprzyjęłaodniegotrunek
izlubościąwypiłaniemalodrazucałązawartość
kieliszka.Odtejporywznosiłatoastzatoastem
iwymieniałapodawaneprzezkelnerówszkło,niepatrząc
naPetera,którywdrugiejczęścitłocznejsalibrylował
zeswojątowarzyszką,zajadałwykwintneprzystawki
podawaneprzezkelnerównasrebrnychtacachiśmiałsię
ochoczo.ZtoczącychsięwokółrozmówLauren
wywnioskowała,żejejkochanekwłaśnieoznajmiłwszem
wobec,iżzaręczyłsięzBettyLee.
Niepowinnabyćzaskoczona.Wręczpowinnasiętego
spodziewać.Wkońcusamapozwalałasobienatakie
sytuacje:bezmyślniewpadaławramiona
nieodpowiedzialnychfacetów,apóźniejpłakała,
boromansokazywałsięniemiećprzyszłości.Terazznów
byłojejźle,zupełniejakbyprzeżywałatoporazpierwszy.
Rozczarowaniedławiłojąwgardle.Dzisiejszegowieczora
byłaprzecieżgwiazdą.MiałazPeteremJonesem
świętowaćichwspólnysukces,atymczasemokazałosię,
żezostałaperfidnieodsuniętabeznajmniejszegosłowa
wyjaśnienia.Jakbynanicniezasługiwała.Jakbybyła
kimś,kogoniedasięskrzywdzić.
Taświadomośćbolałanajbardziej.
Kiedyalkoholjużmocnoszumiałjejwgłowie,Peter
niespodziewaniedoniejpodszedł.Laurenstałaakurat
wtowarzystwiebliskichznajomychGarrettaizaśmiewała
sięsłodko,udając,żedoskonalesiębawi.Jonesbez
skrępowaniaobjąłjąramieniemwtaliiiodciągnął
odtowarzystwa.
–Zamieńmysłówko–rzekł,jakbynicsięniewydarzyło.
