Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
Analizarozwojucechsomatycznych,motorycznościiumiejętności...
Pokrewnąiobszernągrupęproblemówtworząbadaniadotyczącezagadnień
związanychzpoznaniemwpływuróżnorodnychczynnikówiuwarunkowań
naprzebiegiskutecznośćuczeniasięmotorycznego,wtymrównieżtechnikiruchów
sportowych(Czabański1998,2000,Czajkowski2004,SchmidtiWrisberg2009,
Raczek2010).Chodzimianowicieoto,bywnaborzeobjąćkontrolątakiecechy,
któremająszczególneznaczenieprzyuczeniumotorycznym.
Procesuczeniasięrozpatrywanyjesttutajwróżnychkategoriach.Inaczejdefiniują
gopsycholodzy,inaczejfizjolodzy,odmiennierozumianyjestwcybernetyce.Wteorii
motorycznościprzyjmujesięnajczęściejdefinicjęzaproponowanąprzezCzabań-
skiego(1980).Wedługtegoautora„uczeniesięczynnościmotorycznychoznacza
zmysłoweodbieranieodotoczeniaiprzetwarzanieumysłoweinformacjidotyczącej
nieznanejdotądczynnościmotorycznej,anastępniewykonywanieczynnościzapo-
mocąsystemumotorycznegoorazsprawdzenieskutecznościtejczynnościwróżnych
sytuacjachotoczenia”.Zdefinicjitejwynika,iżupodstawuczeniamotorycznego
leżączynnikiśrodowiskowe,jakrównieżokreślonewłaściwościmorfofunkcjonalne
organizmu,którewarunkująjegoprzebiegiefektkońcowy.Sąto,obokparametrów
somatycznychirozwojowych,szerokorozumianezdolnościkoordynacyjne,awśród
nichnabytezapomocąuczeniasięprogramyruchowe-utworzonewodpowiednich
ośrodkachcentralnegoukładunerwowego(Brooks1979,BrooksiThach1981,
SchmidtiLee2005).
Skutecznośćnauczaniauwarunkowanajestrównież-amożeprzedewszystkim-
dokładnymsprecyzowaniemcelówdydaktyczno-wychowawczychprzeztreneraczy
nauczyciela.Wsporciedzieciimłodzieży,obokzagadnieńwychowawczych,celem
nadrzędnymjestniewątpliwieproblemnauczaniaiutrwalaniatechnikisportowej.
WMałejencyklopediisportu(1987)definiujesięjąjako:„sposóbwykonaniazada-
niaruchowegookreślonyprzepisamiobowiązującymiwdanejdyscypliniesportu,
uwzględniającycechysomatyczne,motoryczneipsychicznezawodnika”.Odmienną
definicjęproponujeCzabański(1998).Wedługtegoautora„technikasportowato
takaczynnośćruchowa,któraumożliwiawykonaniesportowegozadaniawsposób
ekonomicznyiskuteczny”.Jakwidać,technikaodniesionajestwtymprzypadku
dowzorcaruchowego,aniedokonkretnegozadaniaruchowego.Towłaśniezadanie,
jakiestajeprzedsportowcem,skłaniagodowyborutakiej,anieinnejczynności
ruchowej.Prowadzionabezzbędnegowysiłkudorealizacjizamierzonegocelu.
Zadaniastawianewsporciewarunkowanesąnietylkopredyspozycjamistruk-
turalnymiimotorycznymipodmiotunauczania,aletakżewznacznymstopniu
obowiązującymiprzepisami.Poziomposiadanejprzezzawodnikatechnikisporto-
wejdecydujenatomiastoskutecznościrozwiązaniazadaniasportowego.Zkolei
stosowanatechnikazależynietylkoodsamegoćwiczącego,aleczęstowymuszana
jestprzezwarunkizewnętrzne,wjakichznajdujesięonwmomenciewykonania
zadania(Singer1985,Czabański2000,SchmidtiWrisberg2009).
Jakwynikazpowyższychrozważań,istotąnauczaniatechnikisportowejjest
stopniowekształtowanienawykówczuciowo-ruchowych.Stanowiąonepodstawę
