Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
(Pitoustarałsiętrzymaćodniegowprzyzwoitej
odległości)–atorzetelnieidiotyczne–powtórzył,
krzyżującręcenapiersiachispoglądajączpogardą
naswegoucznia.–Otonagrodazamojelekcje
dialektyki!...Czytotakpamiętasz,bydlakujeden,
aksjomat:
Noliminora,loquimajoravolens
[5].Gilbert
miałlattrzynaście,atymaszsiedemnaście,dlaGilberta
bylipobłażliwi,jakodladziecka–dlagłupiegojak
tybi​zonawcaleniebędąmieliwzglę​dów.
–No...iSebastianjestprzytymsynempana
HonoriuszaGilberta,którymaosiemnaścietysięcyrenty
wdobrymgruncienarówniniedePilleleux–dodał
płacz​li​wieuczeń.
OjciecFortierwydąłwargi,zmarszczyłbrwiispojrzał
groź​nienaPi​tou.
–Tojużmniejgłupiopowiedziane–mruknąłpochwili
milczenia.–Jesttojednakprzypuszczeniepozornetylko,
ni​czymnieuza​sad​nione.
Spe​ciesnonau​temcor​pus.
[6]
–O!Gdybymjamiałojcaposiadającegodziesięć
tysięcyfrankówrenty!...–powtórzyłAniołPitou,któryjak
sięzdawało,zauważył,żespostrzeżeniejegowywarło
pewnewra​że​nienana​uczy​cielu.
–Ba!...żebyśmiał...aleniemasz...takigłupijesteś,
jakównicpoń,októrymJuvenalwspomina.Grzeszny
tocytat–powiedziawszyto,przeżegnałsięojciec
Fortier–grzeszny,aleztymwszystkimtrafny.
Ar​ca​dius
Ju​ve​nis.
Założyłbymsię,żetyitegoniewiesz,
cotozna​czy
Ar​ca​dius?...
–MieszkaniecArkadii,rozumiesię–odpowiedziałAnioł
Pi​tou,pro​stu​jącsięzdumą.
–Nowięc?...
–Jakto,nowięc?...
–Arkadia,kpie,byłaojczyznąosłów,austarożytnych,