Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żejestwzmowiezBillotówną–no,zostawmnie
towszystko–dodała–jatonaprawię.OjciecFortierjest
spowiednikiembezwstydnicy,poproszęgo,abycię
wsadziłdokozyochlebieiwodzienadwatygodnie,aco
dopannyKatarzyny,jeżelijejpotrzebnyklasztor,aby
ostygławzapałachmiłosnych,tojąpoślemydoSaint-
Remy.
Starapannawypowiedziałaostatniezdanieztaką
powagąiprzekonaniem,żePitouzadrżałcały.
–Mojaciotko–rzekł,składającręce–przysięgamci,
żesięmylisz,jeżelisądzisz,żepannaBillotjest
przyczynąmegonieszczęścia.
–Nieczystośćjestmatkąwszelkichwystępków!...–
przerwałasentencjonalnieciotkaAniela.
–Mojaciotko,powtarzamci,żeksiądzproboszcznie
wypędziłmniedlatego,żejestemnieczysty;wypędził
mniezato,żezrobiłemwćwiczeniachkilka
barbaryzmówisolecyzmów,idlatego,że,jakutrzymuje,
niewidzimożliwości,abymotrzymałstypendium
doseminarium.
–Niewidzimożliwości,powiedziałeś?...Awięcnie
dostanieszstypendium,niebędzieszproboszczem,nie
będęuciebieochmistrzynią?...
–Niestety,niebędziesznią,mojaciotko!...
–Acóżsięztobąstanie?...–zapytałaprzerażonastara
panna.
–Czyjawiem?–TuPitouwzniósłoczywgóręidodał–
staniesię,cosięOpatrznościpodoba.
–Opatrzności?...Aha,wiem,cotoznaczy–zawołała
pannaAniela–widocznienabilicigłowęnowymiideami,
nowymizasadamifilozofii.
–Nie,nie...mojaciotko,niemożnaprzejśćnafilozofię,
