Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
spokoju.
Pomyślał,żetrzebazużytkowaćtenczaszesłany
muprzezOpatrzność.
Pozbierałresztkizobiaduciotki,nakarmiłjaszczurki,
złapałkilkamuchdlażabimrówek;następnieotworzył
dzieżęiszafęizająłsięnakarmieniemsamegosiebie,
bowrazzsamotnościąpowróciłmuapetyt.
Potempowróciłnapróg,abyniedaćsięzaskoczyć
niespodziewanympowrotemciotki.
Podczasgdywystawałnaczatach,pięknamłoda
dziewczynaukazałasięwuliczceprowadzącejprzezPieux
kuSoissonsiOrmet.
Siedziałanagrzbieciekonia,obładowanegodwoma
koszykami:jedenznichnapełnionybyłkurczętami,drugi
gołębiami.ByłatoKatarzyna.SpostrzegłszyPitou
naprogudomuciotkiAnieli,zatrzymałasię.
Chłopakzaczerwieniłsięposameuszyiotworzywszy
usta,patrzył,araczejzachwycałsię,bopannaBillotbyła
dlaniegoideałempięknaludzkiego.
KatarzynaukłoniłasięAniołowiipojechaławswoją
drogę.
Pitouodpowiedziałukłonemnaukłon,trzęsącsię
zradości.
Krótkatascenatrwałajednakdosyćdługo,abybiedny
uczeńzapatrzonywpięknądzieweczkęniespostrzegł
ciotkipowracającejodojcaFortieraidałsięchwycić
zarękępobladłejzezłości.
Zbudzonyzrozkosznegomarzeniadotknięciempanny
Anieli,obróciłsię,spojrzałwtwarzciotki,apóźniej
naswojąrękę,zbrojnąwkawałchlebagrubo
posmarowanyświeżymmasłeminałożonyserem.
Dewotkawydałaokrzykoburzenia,aPitouprzestrachu.
