Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
LISTY1944–1950
bobyłnaurlopie;okazujesię,żeprawiewszystkieterminy,októremi
chodziło,przetłumaczyłamwłaściwie,arozśmieszyłomniebardzo,że
okilkunastowierszowymustępie,którypodałamwcałości,pisze:Dcytat
podanyprzezpaniąjestpiekielnietrudny,wkażdymraziemałojasny
iniejestemwcalepewny,czyniemającprzedsobącałości–dobrzego
rozumiem”.Jeśli[to]dlazawodowegofilozofajesttrudne,tomogęsięnie
martwić,żemiałamwątpliwości!!Tymczasem,wiesz,(jakatodziwna
rzeczumysłludzki)właśnieteraz,kiedysiędotegoustępuwzięłam,
zasadniczarzeczwnimnaglestałasięzupełniejasnaiterazjużjestem
pewnaprzekładutegorozdziału.
Listtwój,choćtrochęnamnienakrzyczałeś(noiśmiesznejest,
żebyśmówił,żenieufamtwojemuDintelektowi”!),bardzomnieucie-
szył,atowłaśniezpowoduobutychkwestii,iMiecia,iJózia.Otóż
pomysłJózia-sekretarzaszaleniemisiępodoba,boonnapewnowłaśnie
będziestarałsięwszystkodokładniewypełniaćiprzyjemnestworzenie
wdomu;tylkojednojestniewiadome,czyjeślimasamsięuczyć,[czy]
będziemógłpisanieipracędlaciebiezeswojąnaukąpogodzić.Prze-
cieżpracaprzedmaturąjestbardzoabsorbująca.Namaszynieoczywiście
nauczysiępisać;Szulcprzecieżpisałznaczniewolniejnawetniżja
teraz!CodoMiecia,toniedziwsię,żenieprzypuszczałam,żetak
energiczniewydałeśrozporządzeniawsprawachaseptykiihigieny(oby
byływypełniane!),zawszetakśmiejeszsięzmoichobawiostrożności
wkwestiachchorób,żemiałampełnepodstawysądzić,żejelekceważysz!
Niegniewajsię,Malupku,aleCipowiem,żewkwestiachspornych,
np.zachowaniawstosunkudodziewczynekczysprawhigienicznych
itd.,wgruncierzeczymiędzynamijesttaróżnica,żejawidzępewne
rzeczyzawczasu,zawczasusięniepokojęichcęzapobiegać,atywtedy
uważasztozaDdziwactwa”lubDnudzenie”,apotemsamsięmartwisz
iprzejmujesz,jakjestjużzapóźnoichorujeszztegonawątrobę.Np.jak
jairytowałamsięwiosną,żeżołnierzysko,którewynosimeblezdomu,
54
