Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ3
Jo
Przezdobrepółminutyniemogęwydobyćzsiebiesłowa.Zaschło
miwgar​dle.Wkońcuwykrztu​szam:
– Elec​tra.Copowie​dzia​łaś?
Urzą​dze​niewydajeniski,głę​bokidźwięk.Wiem,cotozna​czy.
– Niemogępołączyćsięzsieciąwi-fi.Spróbujzaktualizować
połą​cze​nie.
– Elec​tra,copowie​dzia​łaś?
– Niemogępołą​czyćsięzsie​ciąwi-fi.
Nie,nieodpuszczę.Czynaprawdętosłyszałam?Czyfaktycznie
mówiłaonajgorszejrzeczywmoimżyciu?Oczymś,cowydarzyłosię
takdawnotemu?
Drżącymipalcamiwłączamaplikacjęiuruchamiam
skomplikowanąproceduręponownegopodłączaniadowi-fiasystenta.
Wirtualnegopomocnika,Electry.Światełkomiganapomarańczowo,
siećjestpodłączona,urządzeniewygrywacichą,dźwięczną
melo​dyjkę.Ding-dong.
Jestgotowa.
Gotowa,żebymówićoprzeszłościiprzerażającychsekretach?Czy
żebyopowiedziećkiepskikawałipoinformowaćonatężeniuruchu
nadro​gach?
Ztrudemprzełykamkolejnyłykczerwonegowina.Układam
wmyślachpytanie,jednakzanimzdążęsięodezwać,diademlśni
porazkolejny.
– Wiemotobiewszystko.Zabiłaśgo,apotemuciekłaś.Zust
leciałamukrew.Niemogępołą​czyćsięzsie​ciąwi-fi.
– Elec​tra?
– Niemogępołą​czyćsięzsie​ciąwi-fi.
– Elec​tra!
Nic.Nieprze​sły​sza​łamsię?Jestempewna,żenie.
– Elec​tra,coomniewiesz?
– Wiem,żezada​jeszinte​re​su​jącepyta​nia.
– Elec​tra,cowieszomojejprze​szło​ści?
– Prze​pra​szam,alenierozu​miem.
Nieodpusz​czę.