Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
26
1.Wybranezagadnieniaprogramowanialiniowego
Rys.1
Rys.2
Kierunekprzesuwaniaizoliniiwynikazkryteriumoptymalizacji(funkcjicelu).
WrozważanymprzykładziefunkcjaceluFjestmaksymalizowana.Oznaczato7że
kolejnoprzyjmujemycoraztowiększewartościwyrazuwolnegorównaniaprzesuwa-
nejprostej(patrzrys.27izolinie(1)–(4)).Izolinie(1)i(2)przecinająodcinek
0A
idopieroizolinia(3)trafianajegokoniecwpunkcieA.Izoliniazaś(4)zostałazbyt
dalekoprzesuniętaiznalazłasiępozaodcinkiemrozwiązańdopuszczalnych.Proste
(1)–(4)tworząrodzinęizolinii7tj.linii7wktórychparametryprzyzmiennychpozostają
bezzmian7azmieniająsięjedyniewartościwyrazówwolnych.Wzależnościodsytuacji
(FmaxbądźFmin)wartościwyrazuwolnegonależyzwiększaćlubzmniejszać.
Punktemnajdalejwysuniętymnaodcinku
0A
wsensierównoległegoprzesunięcia