Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
podważaćpazury,któreStaryErikwniegowbił.
–Czyżniezawarłeśumowy,żestatekbędziezawszesuchy
iszczelny?–zapytałszyper.–Ładnyzciebiehuncwot!Mierz
wpompach!Wodastoiwrurzesiedemstópnadziemią.Ico?Pompuj,
diable,pompujwodęzestatku!Gdycałkiemwypompujesz,dopiero
wtedymożeszmniezabraćzesobąizatrzymaćnatakdługo,jaktylko
zechcesz!
StaryErikbyłrówniemądry,jakszybkodałsięoszukać.Zmagał
sięiwalczył,apotspływałzniegoniczymwodospad,tak
żezłatwościąmożnabyłobynapędzićkołomłyńskie.Leczpompował
tylkowodęzMorzaPółnocnegonapowrótdoMorzaPółnocnego.
Wkońcutaksięzmęczyłtąpracą,żemiałjejpodziurkiwnosie,
iwróciłwściekłydodomuswojejprababki,żebyodpocząć.
Aszyprowipozwoliłbyćdalejszyprem,jakdługosobietego
zażyczy.Ijeśliszypernieumarł,toprawdopodobniedotejpory
żeglujeisteruje,dokądnajdziegoochota,izawracawiatry,gdy
przekręciswójkapelusz.
