Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Styczniowaauranienastrajaanitrochę
optymistycznie.Zimno,szaroiponuro–tonietylkoopis
warunkówpogodowych,aletakżemojegosamopoczucia.
Świadomiepozwalam,byprzerażeniepołożyłonamnie
swojeoślizgłemackiiwessałodoczarnejdziury
rozpaczy.Najchętniejowinęłabymsięukochanąkołdrą,
naktórejwidniejąszerokouśmiechnięteananasy,iudała,
żeniemamniewdomu.
Przecieżrobiłamtakjużwielerazywcześniej...
Mojepoliczki,nacodzieńupiornieblade,zaczynają
nabieraćniezdrowychrumieńców,awprzełykupojawia
sięgula,którejniejestemwstaniezniwelować.Stres
zupełnieodcinamimożliwośćracjonalnegomyśleniaijak
zawszezamieniawbezmyślnąiprzerażonądziewczynkę.
Gdybynietenstres,jestemświęcieprzekonana,żejuż
dawnopodbiłabymświat,awpokoju,najednejzpółek,
trzymałaNagrodęNobla.Niestetyzamiastmedaliczy
trofeówstoitampudełkozkokosowymiciasteczkami,
którymizajadamsięwchwilachnajwiększejgrozy.Czyli,
patrzącobiektywnie,praktyczniezawsze.
Przerażeniejestumniestanemstałym.Wzbudza
jewchodzeniewinterakcjezobcymi,widokwłochatych
pająkówczyteżinformacjaobrakupołączenia
internetowegowmomencie,gdymamdoobejrzenia
najnowszyodcinekulubionegoserialu.
Niemaco,urodzonazemnieGryfonka.
Obecnasytuacjamasięnijakdowstrętnychzwierząt
czyteżproblemówtypowej
fangirl
.Pewniedlatego
zaczynamdrżećcorazbardziejiprzypominamosobę
wtrakciejakiegośataku.Przeważniezaczynasiętodość
niewinnie–odstóp,którenagleżyjąwłasnymżyciem,
apotem,niewiadomokiedy,drgawkirozprzestrzeniają
sięnanogiipozostałeczęściciała.Niemijanawet
kwadrans,acałapodskakuję.
