Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Wtakimraziewaszedzieckobędziemiećtatę
kalekę.
–Niemówiszterazpoważnie...
–Mówię.To,żepogodziłemsięzrozstaniem,nie
oznacza,żeodpuściłemgnojowi,którydotegodo-
prowadził.
–Darujmu,proszę...
–Raczejnielicznamojąłaskawość.Zadzwoń
doniegoipowiedz,żenicniewskórałaś.Polowanie
wciążtrwa.
–Onniewieonaszymspotkaniu.
–Niekłam.Przysłałciętutaj.Rozpuściłemwici,że
jestdoodstrzału,pewniecośusłyszałitrzęsiedupą,
bouświadomiłsobie,czyjąkobietęposuwał.
Ponownieschowałatwarzwdłoniach.Płakała.
Terazjużzanosiłasięodszlochu.Kelnerkaprzyba-
rzezrobiłakwaśnąminę.Miałaochotępodejśćdo
nichizdzielićfacetawpysk.
–Powiedzprawdę:wiedział,kimjestem?–zapytał
mężczyzna.
–Nie–odparła.
–Ianirazuniezapytał?
–Zapytał.Okłamałamgo.Odrazumisięspodobał
iniechciałam,żebyzrezygnowałzemniezestrachu.
–Trzebabyłomupowiedzieć.Facetpowinien
miećwybór,jeślipodrugiejstroniestoiktośtakijak
ja.Źlezrobiłaś.
12
