Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Nocóż,kiedystudiował,nieprzywiązywanodużej
wagidoznajomościjęzykówobcych.Żyliśmyzamknięci
wsocjalistycznejenklawie,tylkojęzykrosyjskibył
pomocnywkarierzezawodowej.
–Wcalenie.Wlatachsiedemdziesiątych,zaczasów
Gierka,Polacyzaczęliwięcejpodróżować.Studenci
jeździlizagranicędopracy,turyścidoBułgarii
iJugosławii...
–Tymnietunieucz,gdziePolacyjeździlizaGierka,
chybalepiejznamtentemat.Jugosławiabyłatraktowana
jakkrajdewizowy,trzebabyłomiećpaszport
izaproszeniealboodpowiedniąilośćdolarównakoncie.
TeżbyłamwJugosławiinaurlopiewtamtychczasach.–
Wandamarszczybrwi.–Znowuodbiegamyodtematu.
NietylkoHeńkowisięniespodobatwójpomysł
sprzedażydomu,mojemuLeszkowirównież.Nie
potoodstąpiłwamparcelęzapółdarmo,żebyjacyśobcy
ludzietumieszkali.Mnieteżbysiętoniepodobało.
–PaniWandziu,niepodjęłamjeszczeżadnejdecyzji,
tylkozadzwoniłamdobiuranieruchomości.Proszęsięnie
martwić,mieszkaniawKrakowiebardzoposzływgórę.
Takiemieszkanie,jakiebymnieinteresowało,kosztuje
mniejwięcejpółmiliona,azadomwzięłabymnajwyżej
siedemsettysięcy.Niezabardzosiętoopłaca.Inie
wiadomo,czywogólebysiętrafiłjakiśkupiecnadom.
–Tylkosiedemsettysięcy?Tooburzające!Przecież
domjestnowyipięknieurządzony,noidziałka
dwadzieściaarów.
–Liczysięmiejsce.WKrakowietakidomkosztowałby
drugietylealbonawetwięcej.
Dopokojuwchodzinaszacóreczka.Stajeprzedemną
znadąsanąbuzią.
–Mamusiu,dajmiczekoladkę,bojestemgłodna.
