Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
29.Symptomatologiaimetodydiagnozowaniachoróbprzełyku
(<0,14).Przekroczenietegoproguświadczyozarzucaniu
dwunastniczo-żołądkowo-przełykowym.Wydłużonyczas
trwaniaepizodówrefluksużółciowegoutrudniaocenę
rzeczywistejkorelacjiobjawówzzarzucaniemżółciowym.
Odsetekpacjentówzestwierdzonymzarzucaniemżół-
ciowymwzrastawrazzciężkościąobjawów.Nawetjeśli
towarzyszymureflukskwaśny,potwierdzatoistotnie
dominującąrolęzarzucaniażółciowegowpowstawaniu
zmianzapalnychiprzełykuBarretta.
Wielokanałowawewnątrzprzełykowaimpedancja
połączonazpH-metrią(MII-pH)
Obecniewdiagnostycechorobyrefluksowejipatologicz-
negozarzucaniażołądkowo-przełykowegostandardowo
stosowanejestbadanie24-godzinnejwielokanałowejwe-
wnątrzprzełykowejimpedancjiwpołączeniuzpH-metrią
(multichannelintraluminalimpedance,MII-pH).Sposób
wykonaniabadaniajestpodobnyjakwprzypadkustan-
dardowejpH-metriiipoleganazałożeniuprzeznosdo
przełykuiżołądkasondy,którajestwyposażonawczuj-
nikpHorazpierścieniesłużącedopomiaruimpedancji.
Obapomiaryprzeprowadzanejednocześnie.Wtrakcie
badaniapacjentdokonujezapisówdotyczącychwystępo-
waniaobjawówsubiektywnych(zgagi,ulewania,bólu,
kaszluitp.),przyjmowaniaposiłkówipozycjiciała.Sonda
jestpołączonazzewnętrznymrejestratorem,któryzapi-
sujepomiarynakarciepamięci,coumożliwiakompute-
rowąanalizęzebranychdanychpozakończeniubadania.
Istotąbadaniapomiaryróżnicypotencjałówmiędzy
paramielektrodumieszczonychnasondziepH-metrycz-
nej.Impedancjajestodwrotnieproporcjonalnadokon-
duktancji,czylimiarypodatnościtkaneknaprzepływprą-
duelektrycznego(jednostkąkonduktancjiwukładzieSI
jestsimens).Wzależnościodrodzajuzarzucanejtreści
dochodzidowzrostukonduktancji(treśćpłynna)lubjej
spadku(gaz).Pojawieniesiępłynnegobolusawsegmen-
ciemiędzydwiemaelektrodamipowodujespadekim-
pedancji,któryutrzymujesiętakdługo,jakdługobolus
obecnyjestmiędzyparąmetalowychpierścieni.Kiedybo-
lussięprzemieści,impedancjawracadowartościwyjś-
ciowej.Dziękirozmieszczeniuelektrodnaniemalcałej
długościsondymożliwajestidentyfkacjakierunkuru-
chubolusawprzełykudoogonowolubdogłowowooraz
określeniewysokościpołożeniabolusawprzełyku.Spa-
dekimpedancjirozpoczynającysięwproksymalnymod-
cinkuprzełykuiprzemieszczającysiędystalnieświadczy
oruchubolusawkierunkudożołądkowym(połknięcie),
natomiastrozpoczynającysiędystalnieiprzemieszcza-
jącysiędoodcinkaproksymalnegowskazujenabolus
wsteczny(refluks).Łącznaocenakierunkuruchubolusa
wprzełykuwrazzanalizązmianpHumożliwiarozpozna-
niewszystkichtypówzarzucania,niezależnieodichkwa-
sowości,takżeupacjentówznietypowymi,pozaprzełyko-
wymiobjawamichorobyrefluksowej.
WynikbadaniaMII-pHobejmujeliczbęzarejestrowa-
nychepizodówrefluksukwaśnegoiniekwaśnego,wyso-
kość,jakąosiągazarzucanatreść(liczbaepizodówprok-
symalnych,sięgających15cmpowyżejdolnegozwieracza
przełyku),czastrwaniarefluksóworazekspozycjęnatreść
kwaśną,wyrażonąjakoodsetekczasutrwaniabadania,
wktórympHwprzełykujestniższeod4.Istotnymele-
mentembadaniajestokreśleniekorelacjizgłaszanych
przezpacjentaobjawówzrefluksem(symptomindex,SI),
czyliprocentoweokreślenieliczbyobjawówzwiązanych
zepizodemzarzucaniawystępującychwciągu2minpo
refluksie.Analiziepoddajesięjedynie2–3najczęściej
występująceobjawy.Abydanemogłybyćopracowane
statystycznie,objawmusibyćzgłoszonyprzezpacjenta
przynajmniej3razy.Zapozytywnąkorelacjęuważasię
wyniki250%.
Napodstawiezebranychdanychwyliczyćmożna
współczynnikDeMeestera(DeMeestercompositescore),
któryuwzględnia:całkowitąliczbęrefluksów(norma<50),
całkowityodsetekczasutrwaniabadania,wktórympH
wprzełykubyłoniższeniż4wpozycjistojącej(N<6,3%)
ileżącej(N<1,2%),liczbęrefluksówtrwającychpowy-
żej5min(N3)orazczastrwanianajdłuższegoepizodu
refluksu.PrawidłowawartośćwspółczynnikaDeMeestera
wyliczonanapodstawiepowyższychdanychnieprzekra-
cza14,7.Jegoczułośćwynosi96%,aspecyfczność100%.
Nieprawidłowywynikwystępujeczęściejupacjentówzza-
paleniemprzełyku,przepuklinąrozworuprzełykowego,
zaburzeniamimotorykiprzełykulubniewydolnościądol-
negozwieraczaprzełyku.Stwierdzonorównieżdodatnią
korelacjęwspółczynnikaDeMeesterazestopniemuszko-
dzeniabłonyśluzowejprzełyku,wielkościąprzepukliny
rozworuprzełykowegoorazobecnościąprzełykuBarretta.
Badaniemożnawykonaćpozaprzestaniuprzyjmo-
wanialekówzgrupyinhibitorówpompyprotonowej
(IPP)lubwtrakcieleczenia.Należypamiętać,żelecze-
nieinhibitoramipompyprotonowejzmieniapHzarzuca-
nejzżołądkatreści,aleniewpływanasammechanizm
powstawaniarefluksu.Zaobserwowano,żeupacjen-
tówwtrakcieleczeniaIPPzmniejszasięliczbarefluksów
kwaśnychzpowoduzahamowaniawydzielaniakwasu
solnegowkomórkachokładzinowych,natomiastniema
istotnychzmianwobjętościzarzucanejtreściżołądko-
wej.Liczbaniekwaśnychepizodówrefluksowychtakże
pozostajebezzmian.PacjentówprzyjmującychIPP
,uktó-
rychwystępująpowikłaniachorobyrefluksowej,takiejak
9