Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
dziesięciolatkajakoofiarękradzieży.Niespodziewalisię
tylko,żechłopakstawizdecydowanyopór,ainterwencja
dorosłegomężczyznyzaskoczyłaichdotegostopnia,
żepopowaleniunaziemięponiechaliobronyileżeli
niemalbezruchuażdoprzyjazdupolicyjnejsuki.
Supersonazaskoczyłyzkoleireperkusjetegozdarzenia,
uznanegoprzezniegozadrobiazg,zwykłyepizodzżycia
policjanta.Nazwiskochłopakanicmuniepowiedziało
iskojarzyłjedopieronawidoknaramienników
wchodzącegomężczyzny.Ojcemchłopakaokazałsię
komendantwojewódzkiitowłaśniejemuOskar
zawdzięczałniełaskęszefa,inspektorAdamiecuparłsię
bowiem,żezabohaterskiczynnależysiępodkomisarzowi
Supersonowinagrodawpostaciawansu.Ponieważjednak
wniosekopromocjędostopniakomisarzależałjuż
najegobiurku,postanowiławansowaćOskaraodrazu
odwastopnie.
TegowłaśnienadkomisarzZuberniemógł
podwładnemudarować,boniedość,żesprawazostała
załatwionazpominięciemdrogisłużbowej,bezżadnego
trybu,jakostatniozwykłosięokreślaćpodobnedziałania,
tojeszczeSupersonzrównałsięznimwhierarchii,
cokomendantkomisariatuuznałzaniedopuszczalne.
NaAdamcuodegraćsięniemógł,rozładowywałwięc
frustrację,przykażdejokazjignębiącOskara.
Teraztakżewezwałgo,byudowodnićswojąwyższość,
pokazać,żetowjegorękachspoczywawładza.
Zaginięcietejsmarkulispadłomujakznieba.Miałtylko
nadzieję,żedziewczynanieznudzisięzbytprędkożyciem
nagigancieiniewrócizbytszybko.
–Dyżurnywspomniał,żebędzieszprowadzićsprawę
zaginięcia–powiedziałzpozornieprzyjaznym
