Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
—Niebójnic—uspokoiłgotamten.—Natymświecieistniała
tylkojednaosoba,którejnienawidziłemdotegostopnia,abyzabić.
Bandastraceńcówzaczęłarozchodzićsięnibymrówki.Niektórzy
wpojedynkę,inniwmałychgrupach.
—Dokądichniesie?—Danieldrgnął.—Niepowinniśmyustalić
planu?Niepowinniśmytrzymaćsięrazem?
—Jużmisiępodobasz—pochwaliłSzin.—Citamsąmartwym
mięsem.Ktonieruszagłową,kończyjakopaszadlamimika.
Jegosłowarychłookazałysięprorocze.
Pewienprzysadzistyjegomośćstwierdził,żełatwiejprzebićsię
przezmiasto,siedzączakółkiem.Porzuconychsamochodównie
brakowało.Niektórezapewnewciążdziałały.Niewykluczone,
żezwyciężyłachciwośćwięźniaprzezlatapozbawionegoluksusów.
Osiłekpodszedłdonieźleprezentującegosiępeugeota.Niezdążył
nawetsięgnąćdodrzwi,gdyauto—łubu-dum!—podskoczyło,
warknęło,charknęło.Silnikzawył,wrrr!,zarzęził;zrurywydechowej,
p-p-pach!,poszedłdym,koła—iii!—darłyasfalt.Facetodskoczył
inanicwięcejniestarczyłomuczasu.Maskapeugeotaotworzyłasię,
kłapnęłametalicznie,bam!,blam!,błysnęłystalowezębiska.Pojazd
zrobiłsięelastycznyigibki,wygiąłsięizamknąłbiedaka
wgroteskowejpaszczy.Kłapst!Zarazpotemrozległosięmlaskanie
ikrrrach!pękającychkości.
Bańkaspokojuprysła.Ludziespanikowali.Rozbieglisięniczym
karaluchyprzedświatłem,wydzieralisięwniebogłosy.Wogólenie
patrzyli,gdzieleźli.Ktośpędziłgłównąulicą,dziąg!—izniknął.
Pokrywastudzienkikanalizacyjnejspadła,abiednydureńwleciałwraz
zniądodziury.Posekundziezkanalizacji—bul,bul,bul,trysk!
—rzygnęłoczerwieniąiflakami.
Kilkanaścieosóbusiłowałoschronićsiępoddachem.Sądzili,
żezamknięciwczterechścianachbędąbezpieczni.Wpadlidopiekarni,
kiedy—trzask-trzask!—zawarłysięzanimidrzwi,sklepzadygotał,
wydłużyłsię,skurczył,apotemdrżałwrytmwrzaskówzatrzaśniętych
wewnątrzludzi.Krewbluzgała,ślup-ślap!,naokna,fragmentybiałej
