Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
5.Neurofizjologia
Szczytpopularnościbadańnadmedytacjąujawniłsię
wlatach1970–1980.Dorozwojubadańprzyczyniłasię
popularnośćwschodnichmistrzówduchowych(tzw.
mistrzów),którzyprzybywalinaZachóddzielącsię
własnymdoświadczeniem.Największąpopularnością
wtamtychlatachcieszyłasię
specyficznaadaptacjatechnik
medytacjizwanaMedytacjąTranscendentalną(TM).
TMbyłaskierowanadoszerokiegogronaodbiorcówinie
zakładaładoświadczeniamedytacyjnego.
TMtomedytacjaotypiekoncentracyjnym
(recytacjamantryczna–por.Foxiin.,2016),której
towarzysząstanygłębokiegorelaksu(Goleman,1988).
Początkibadańbyłytrudneorazmałosatysfakcjonujące
podwzględemmetodologicznym(CahniPolich,2006;
Mace,2008).Opublikowanebadaniapozostawałybowiem
metodologicznieniespójneorazsłabokontrolowalne
(Mace,2008).Wrazzrozwojemtechnikbadawczych
orazstopniazaawansowaniaproponowanych
konceptualizacjizdecydowaniepoprawiłasięjakość
przeprowadzanychbadańorazwyciąganychznich
wniosków.
Wynikipierwszychbadań
Historiabadańdotyczącychneurofizjologicznych
korelatówstanówmedytacyjnychjestdługa(Cahn
iPolich,2006;Mace,2008;Cahniin.,2013;Foxiin.,
2016).Wynikiwczesnychbadańprzeprowadzonych
naosobachzaawansowanych
wmedytacjikoncentracji(mnisizeszkołySotoZen)
wykazały,żemedytacjazwiązanajestzdominacjąfal
theta(stanrelaksu)ialfa(stanzrelaksowanegoczuwania)
wczołowychczęściachmózgu(KasamatsuiHirai,1966).
Podczasbadańokazałosię,żewrazzewzrostem
zaawansowaniawmedytacjiwzrastaamplitudafal
