Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pruskiegoKrzysztofaKrusztęzwolnionozobowiązkuwojennego
zewzględunatrwałąkontuzjęlewejnogi,pamiątkępobelce,która
przygniotłamustopęwdzieciństwie.Poruszałsięterazprawiebez
pomocylaski,pozostałjednakwyrywającykościzestawówból,który
wzmagałsięszczególniepodczastakiejpogodyjakdziś.
Deszcz,któryspływałmupotwarzy,przypomniałłzyojca,który
pewnegojesiennegodniaotrzymałlistzwojskowąpieczątką
informujący,żejegosynzginąłpodczasatakugazówbojowych
wspartegoostrzałemkarabinówmaszynowych.Poparzonepłuca
uniemożliwiłymudoczołganiesiędookopówiranny,młodyKruszta
zmarłwjakiejśbłotnejdziurzenafroncieWielkiejWojny.Organizm
ojcaniewytrzymałwstrząsu.Wylewpołożyłgodołóżka,zktórego
wyniesionogokilkamiesięcypóźniejprostonanowycmentarzprzy
ulicyKlosterstrasse.Światzacząłsięwalić.Wojnaniesprzyjała
prowadzeniuinteresu.Ludziemieliterazinnesprawynagłowieniż
oprawianieksiążek.Kobietyopłakiwałypoległychlubtych,którzy
ruszylinafront.Corazmniejludziczytało.Niepotrzebowaliszukać
emocjiwświecieliteratury.Ichpokoleniezafundowało
imrzeczywistośćpełnątakichemocji,jakichczęstoniepotrafilisobie
wyobrazićliteraciminionejepoki.Krzysztofmusiałszukać
dodatkowegozajęcia.On,wyuczonyumistrzaintroligatorstwa,
wirtuozwswojejprofesji,musiałdorabiaćjakzwykłyparobek
ugospodarzawprzylegającejdoGostyniaodzachoduwioskiBrzezie.
Słuchałpoleceńswojegopracodawcy,którynieprzeczytałchybanigdy
żadnejksiążki,anajsilniejszeuczucie,jakiebyłomudostępne,
stanowiłozadowoleniezezjedzeniaobfitegoposiłku.Krusztabył
wściekły,alezaciskałzębyimarzyłoczasach,kiedyznówjegozakład
introligatorskibędzieprzynosiłmugodnyzarobek.
Byłpoczątekmarca1920rokuipowolizacząłzapadaćwczesny
zmierzch,przyspieszonyjeszczeciemnymi,deszczowymichmurami.
KrusztaminąłostatniedomyBrzeziaiznalazłsięnaulicyStrzeleckiej
