Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mnieniemiły,wręczbrutalny.Wszkoleprześladowałymnie
wszystkiedzieci.NazywałymnieSzkaradnąBuzią.Kiedyskończyłam
trzynaścielat,wujekzacząłmniemolestować.Próbowałsiędomnie
dobierać.Wchodziłdołazienki,kiedysiękąpałam,zadawał
mikrępującepytaniaimniedotykał.Dwarazyuciekałamzdomu,ale
niemiałamdokądpójść,więcodprowadzanomnietamzpowrotem.
Alekiedypewnegodniawracałamzeszkoły,wstąpiłamdomałego
sklepuprzygłównejulicy.NazywałsięMagiczneLustro.
–Znamtensklep–powiedziałaLillian.–Sprzedajątamtalizmany,
amulety,kartydotarota,kryształowekuleitympodobnerzeczy,
prawda?
–Chciałamkupićbransoletęzkoralikami,ponieważwszystkie
dziewczynkiwszkolemiałytakiebransoletki.Alekiedyoglądałam
jednąznich,odezwałasiędomniekobieta,którastałazaladą.
Niespodziewaniezapytała,czyktośmniekrzywdzi.Niewiem,skądjej
toprzyszłodogłowy,aleodparłam,żetak,chociażniewspomniałam
anisłowemowujku.Zbytsiębałam.
OkoGracezaszkliłosięipojejpoliczkupociekłałza.
–Kobietaposzłanazapleczeiwróciłazpaskiem.Powiedziała,
żemogęgopożyczyć,ponieważitakniktnigdyniechciałgokupić,
imogęgomieć,dopókibędziemipotrzebny.Wyjaśniła,żepasek
pochodzizeSriLankiiżetamludzienazywajągoKaluttu
Nerik
kum.Właśnietesłowa,wjęzykutamilskim,sąnanim
wypalone.Toznaczy„morderczyuścisk”.
–Mówdalej–poprosiłaLillian.
Zaczynałjąogarniaćniepokójiwychyliłasięzkrzesła,żeby
zobaczyć,czypaseknapewnoleżynastoledosortowania.
–Kobietapowiedziała,żedopókibędęmiałatenpasek,onzawsze
będziemniechronił,ajeśliktośzechcemnieskrzywdzić,pasek
dopilnuje,żebyniespróbowałtegojużnigdywięcej.Prawdęmówiąc,
nieuwierzyłamjejiniechciałamwziąćodniejpaska,alewkońcu
uległam,tymbardziejżedodałamizadarmodwiebransoletki
zkoralikami.Schowałamgonadnieszafyzubraniamiiwgruncie
rzeczyprzestałamonimmyśleć.Mojaciociachorowaławtedy
nabiałaczkę,więcwujekopiekowałsięniąiniemiałczasu,żeby
misięnaprzykrzać.
Gracewytarłaokozmiętąchusteczką,poczymopowiadaładalej.
